Η «παγκοσμιοποίηση της οικονομίας» είναι βέβαια μια πραγματικότητα· η σύγχρονη τεχνολογία αφήνει άλλωστε όλο και λιγότερα περιθώρια για άμυνα (αν υποτεθεί ότι υπάρχει διάθεση για κάτι τέτοιο). Τα πράγματα είναι μάλλον απλά: ναι μεν πέρασε προ πολλού ο καιρός που το «κόστος εργασίας» οριζόταν κατά βούληση απ' τον εργοδότη, πλην, αυτό ισχύει μόνο για ορισμένες περιοχές της γης. «Παράδεισοι» εργατικής δύναμης υπήρχαν πάντα σε διάφορα σημεία του πλανήτη· να που ήρθε ο καιρός να τους εκμεταλλευθούμε. Στρατιές ανέργων, πρόθυμων να δουλέψουν «για ένα κομμάτι ψωμί» μας περιμένουν. Κι αφού αυτές οι στρατιές δεν βρίσκονται κοντά στο στρατόπεδό μας, δεν έχουμε παρά, ως ευφυείς σύγχρονοι επιχειρηματίες, να μεταφέρουμε το στρατόπεδο μας -και τον πόλεμο- όπου βρίσκονται· ας πούμε στην ¶πω Ανατολή. «Όταν δεν πάει το βουνό στον Μωάμεθ» ή «Το μοναστήρι να 'ναι καλά». Ποιος μπορεί πια να στήνει τελωνεία που να εμποδίζουν τα προϊόντα της έρημης στρατιάς μας να ταξιδεύουν όπου γης (Μιλώ για τον σημαντικότερο παράγοντα του χαμηλού κόστους των προϊόντων που δεν μπορεί να 'ναι παρά αυτός- δηλαδή τα κατ' επίφασιν μεροκάματα για πολύωρη εξοντωτική εργασία ή έστω η υπερεργασία, κι ας είναι ακραίο το παράδειγμα της ¶πω Ανατολής. Αν το πρόβλημα είχε να κάμει με την παραγωγικότητα, την οργάνωση ή τυχόν συντεχνιακές αγκυλώσεις και κάποιες αργομισθίες του δημόσιου ή «ευρύτερου δημόσιου» τομέα, καθώς και με διάφορες αεριτζίδικες δραστηριότητες κ.λπ., μπορεί να το αντιμετώπιζε η δική μας οικονομία, δεν θα το αντιμετώπιζε όμως ολόκληρη η -ανεπτυγμένη- Ευρώπη).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ίσως να είναι ασυνήθιστος ο τίτλος του άρθρου αυτού. ΓιΆ αυτό οφείλω κάποια εξήγηση. Γνώρισα την ποιητική συνεισφορά του Τράνστρεμερ πριν από λίγα χρόνια,...
0
Αγορά
