Ο Ερρίκος Ίψεν (Henrik Ibsen) είναι βασικός, αν όχι ο κύριος, εκπρόσωπος του «θεάτρου ιδεών» στην Ευρώπη που επηρεάζει αποφασιστικά τη δραματουργική παραγωγή στην Ελλάδα από το τέλος του 19ου αιώνα. Η άποψη του Τζωρτζ Στάινερ (George Steiner) ότι η ιστορία του θεάτρου ξαναρχίζει με αυτόν, παρά την υπερβολή της, δεν είναι χωρίς βάση. Ο εισηγητής του όρου «θέατρο ιδεών» στην Ελλάδα, Γρηγόριος Ξενόπουλος, υπήρξε και ο ουσιαστικός εισηγητής του Ίψεν, με την εισαγωγική ομιλία του πριν από την παράσταση των Βρυκολάκων από το θίασο του Ευτυχίου Βονασέρα το 1894. Ο Ξενόπουλος σε ένα από τα άρθρα του για το «θέατρο ιδεών» θέτει στο ίδιο επίπεδο τον Ίψεν με τον Δουμά υιό (Duman fils) και, σε μεγάλο βαθμό, τον Κυρέλ (Curel), άποψη που σημαίνει ότι δεν κατανοεί τις διαφορές του, που άλλωστε ο ίδιος υπονοεί στο δράμα του Ο τρίτος. Ισχυρίζεται ότι η επιτυχία του Ίψεν οφείλεται στο γεγονός ότι ενσαρκώνει τις ιδέες του σε ζωντανά δραματικά πρόσωπα, χωρίς να γίνεται κατανοητό ότι πρόκειται για ιδέες. Υποστηρίζει δηλαδή ότι τα πρόσωπα των δραμάτων του είναι ιδέες παρουσιασμένες με επιτυχία. Διαπιστώνουμε αντίθετα ότι το Κουκλόσπιτο, παραδείγματος χάρη, ήταν προϊόν μίας δημιουργικής σύνθεσης ανάμεσα στις αναζητήσεις, τη θεωρητική σκέψη και τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στην πρώτη εμφάνισή της η ποίηση της Εύας Μοδινού είναι λυρική. Είναι το αίσθημα που αγκαλιάζει τα πράγματα και τον αναγνώστη. Συγχρόνως, υπάρχει μια περιπλάνηση...
0
Αγορά
