Μέσα σ' αυτές τις ζυμώσεις και την επιταχυνόμενη αστικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, η εκπαίδευση και η θέση των γυναικών άλλαξε διαδοχικά. Αρχικά, η γυναικεία εκπαίδευση, όπου υπήρχε, ήταν υποτυπώδης, αρκετή για να κάνει τη γυναίκα της αστικής τάξης εμπορεύσιμο υλικό στην αγορά του γάμου. Καθώς στην αστική τάξη της πόλης, η οικονομική επιτυχία του άνδρα ήταν θέμα γοήτρου, οι γυναίκες άρχισαν να γίνονται, όπως και στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης, αντικείμενα «επιδεικτικής κατανάλωσης». «Η πολυτελής ενδυμασία και η αναγκαστική αεργία των γυναικών γίνεται σημάδι του βαθμού επιτυχίας, πραγματικής ή πλασματικής, του πατέρα ή του συζύγου». (Βαρίκα 1987: 45). Η μητρότητα εξιδανικεύεται και η εκπαίδευση της γυναίκας σκοπεύει να ετοιμάσει καλές μητέρες μάλλον παρά επιστημόνισσες. Ο επτανήσιος ποιητής Τερτέτσης ονόμαζε τις γυναίκες «πολίτιδες με εξαιρετικό προνόμιο την τεκνοποιία και την ανατροφή», ενώ ο Λασκαράτος, στα Μυστήρια της Κεφαλονιάς θεωρούσε τη μόρφωση της γυναίκας, απαραίτητο στοιχείο στην εκτέλεση του ρόλου της σαν συζύγου και μητέρας με μεγαλύτερη επάρκεια. Όπως σε άλλες αστικές κοινωνίες, έτσι και στην ελληνική, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός χώρος είναι αυστηρά καθορισμένοι. Η γυναίκα ορίζεται «βασίλισσα» του οίκου, ή κατά τη Βικτωριανή ορολογία «ο άγγελος του σπιτιού», ένα πρότυπο γυναίκας «όπως την επιθυμούσαν οι άνδρες να είναι».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
