Η ελληνική ποίηση της μεταπολεμικής περιόδου περιλαμβάνει έναν τεράστιο αριθμό από έργα γραμμένα στη διάρκεια των τελευταίων 55 χρόνων. Φυσικά, δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εξεταστεί σαν να αποτελούσε ένα ομοιογενές σύνολο. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας διακρίνουν διάφορα υποσύνολα, με βάση ορισμένα χρονολογικά, θεματικά ή μορφολογικά στοιχεία. Από καιρό έχει ξεκινήσει και εξελίσσεται μια συζήτηση σε σχέση με τις διαχωριστικές γραμμές. Που μπορεί να σημαίνει ότι οι γραμμές αυτές χαράχτηκαν ίσως πρόωρα. Μπορεί, όμως, να υπάρχει και κάποιο βαθύτερο μεθοδολογικό πρόβλημα. Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις, οι ποιητές δεν αναγνωρίζουν στα όσα λέγονται ούτε τον εαυτό τους ούτε τους άλλους συναδέλφους τους ποιητές. Το θέμα παρουσιάζει, λοιπόν, δυσκολίες από πολλές απόψεις. Πρώτα, ως προς την έκταση του πεδίου που εξετάζουμε. Στα χρόνια που μας χωρίζουν από τη λήξη του Β' Παγκόσμιου πολέμου γράφτηκαν μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της ελληνικής ποίησης του αιώνα, και όχι μόνο της ελληνικής, γιατί σήμερα ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ρίτσος διαβάζονται από ένα παγκόσμιο κοινό σε πολλές ξένες γλώσσες.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Γνώρισα τη Νένη Ευθυμιάδη με αφορμή την αποστολή του βιβλίου της Οι πολίτες της σιωπής. Η λιτή αφιέρωση ήταν σχεδόν προφητική για τη βαθιά φιλία που θα...
0
Αγορά
