Από τη μια πλευρά ο βίος του Μαβίλη -εθελοντής στην Κρήτη το 1896, στην Ήπειρο το 1897 και πάλι το 1912- και από την άλλη η μικρή έκταση του έργου του, οι λίγες δημοσιεύσεις που δεν καταλήγουν ούτε μια φορά, όσο ζούσε, σε έκδοση βιβλίου, όλα αυτά μας μιλούν για το προβάδισμα που έδινε στη ζωή, στην πράξη (όταν την κινεί ο ιερός πατριωτικός σκοπός), για την κυρίαρχη θέση που είχαν στη δική του ιεράρχηση θεμελιακές αξίες, όπως η πατρίδα, ο κόσμος των παραδόσεών της, η ελευθερία, η φύση της ίδιας της ζωής. Η σχέση με την τέχνη δηλώνει μια ιδιόμορφη ανιδιοτέλεια, καλλιεργώντας κλίμα ψυχικής ισορροπίας και αποπνέοντας σπάνια αρμονία. Ακριβώς αυτό το στοιχείο θα επιθυμούσα να τονίσω, ξαναδιαβάζοντας ένα από τα πλέον γνωστά, κλασικά του ποιήματα, την «Ελιά». Πρόκειται για ένα ποίημα όπου η φιλοσοφική τοποθέτηση γίνεται μέσα από την ήρεμη υποβολή - χωρίς φιλοσοφική ορολογία και νοηματικές υπογραμμίσεις.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Το κείμενο που ακολουθεί δοκιμάζει να μεταφέρει σε γραπτό λόγο, ύστερα από γενναιόδωρη προσφορά του Χρίστου Αλεξίου, το τηλεοπτικό ντοκυμανταίρ Ο λόγος...