Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ, μελετώντας τις «Δοκιμές» του Σεφέρη, ειδικότερα εκείνες που αναφέρονται σε συγκεκριμένες προσωπικότητες της νεοελληνικής λογοτεχνίας, ενδιαφέρθηκε κυρίως να τονίσει τις αρετές του δοκιμιογράφου ποιητή, τις αντιμετώπισε ως κείμενα που ολοκληρώνουν την πνευματική του φυσιογνωμία και τις πρόβαλε ως πρότυπα ύφους και υποδείγματα κριτικής μεθόδου. Ωστόσο, παρόμοιες προσεγγίσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να επιβεβαιώνουν την αξία του σεφερικού έργου ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να δηλώνουν το αυτονόητο. ¶λλα ερωτήματα που σχετίζονται άμεσα με την κριτική παρέμβαση του ποιητή αγνοήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν. Τι ακριβώς προσπαθούσε να επιτύχει ο Σεφέρης με τα δοκίμια του; Γιατί και με ποια κριτήρια επέλεγε τους συγκεκριμένους λογοτέχνες και όχι άλλους; Ποιες αξίες έβρισκε στο έργο τους; Γιατί αφιέρωσε τρία κείμενα στον Κάλβο και δύο στον Καβάφη; Και, γενικά, πού αποβλέπει ένας ποιητής που καταγίνεται παράλληλα με την κριτική; / Το φαινόμενο του ποιητή-κριτικού που, μελετώντας λογοτεχνικά έργα του παρελθόντος, καθορίζει τη στάση του απέναντι στην παράδοση ασφαλώς δεν αποτελεί ιδιοτυπία της σεφερικής παρουσίας. / Οι «Δοκιμές», υποβοηθούμενες από την κριτική παρουσία της γενιάς του '30, λειτουργούσαν επομένως ως στρατηγική για την επιβολή των αισθητικών και ιδεολογικών αρχών αυτής της ομάδας και κατ' επέκταση για την αποδοχή του ποιητικού της έργου. Εκείνο, ωστόσο, που έχει σημασία, ειδικότερα στις αναγνώσεις του Σεφέρη, δεν είναι αν οι ενέργειες του είναι θεμιτές ή όχι, ούτε αν αφήνει έξω από το λογοτεχνικό κανόνα που προτείνει λογοτεχνικές μορφές εξίσου σημαντικές μ' αυτές που περιλαμβάνει, αλλά ότι οι κριτικές του παρεμβάσεις, οι αξιολογήσεις και οι ερμηνείες του αποτελούν αναπόφευκτη συνέπεια της διπλής ιδιότητας του μέσα από την οποία προσεγγίζει το παρελθόν. Επειδή η ματιά του ποιητή-κριτικού καθοδηγείται από τη δική του ποιητική, οι απόψεις του και γενικά η πρόταση του για την παράδοση καλλιεργούν το έδαφος για την αποδοχή του ποιητικού του έργου και κατ' επέκταση ενσωματώνουν τα συμφέροντα, τις βλέψεις και τις φιλοδοξίες του στο πεδίο της σύγχρονης ποίησης. Τούτο σημαίνει ότι μια νέα ποιητική αντίληψη δεν έρχεται απλώς να προστεθεί δίπλα στην παλιά, συνεχίζοντας τη σειρά των έργων που αποτελούν την παράδοση, αλλά ότι το παρελθόν αναδιαρθρώνεται και αναπλάθεται με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορεί να δεξιωθεί και να χωρέσει κάθε φορά το καινούριο. Γι' αυτό, κάθε νέα πρόταση για την παράδοση όχι μόνο αποτελεί απόρροια της εμφάνισης νέων αισθητικών αξιών, αλλά και λειτουργεί ως μέσο νομιμοποίησης της καινούριας αισθητικής με βάση την οποία προτείνεται.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Τον θείο μου τον Λουκά, αδερφό της μάνας μου, τον λέγαμε Λομπίτο. Το Λομπίτο είναι ένα λιμάνι στην Αγκόλα και ο Λουκάς έζησε εκεί πολλά χρόνια κάνοντας...
0
Αγορά
