Η ποιητική εικόνα της Καδιώς Κολύμβα βασίζεται στην περιγραφή (ενδεικτικά είναι τα ποιήματα «¶ρκτοι», «Ξενοδοχείο», «Σαρκοφάγος», «Νόμισμα» κ.ά.). Κάποτε το ποίημα είναι ένας κατάλογος πολυτίμων αντικειμένων με «μνήμης ονόματα ιστιοφόρα» («Πολύτιμο»). Η περιγραφή βασίζεται σε παραδοσιακές τεχνικές: παρομοίωση, μεταφορά, αντίθεση και, κάποτε, αντικειμενική συστοιχία. Η παρομοίωση είναι συμβατική όταν αναφέρεται στον φυσικό κόσμο. Τολμηρή είναι όταν συνδέει τον φυσικό κόσμο και τα ανθρώπινα συναισθήματα. Στο Πανδοχείο πουλιών ο αρχαίος κόσμος ανακαλεί την ιδέα του θανάτου, της απώλειας και του πένθους («Σαρκοφάγος», «Νόμισμα», «Μαυσωλείο»). Στο ποίημα «Αποχαιρετισμός» τα αγάλματα από τα κατεστραμμένα Αρτεμισία «αποχαιρετούν αυτήν που έφυγε στη θάλασσα». Αντίθετα, ο θάνατος ο ίδιος ανακαλεί την παραδοχή της ανθρώπινης μοίρας, τη μνήμη της θνητότητας και της φθοράς του σώματος («Εκταφή», «Ψυχοσάββατο»). Η μνήμη είναι μάλιστα περισσότερο οικεία όταν πρόκειται για κοντινά πρόσωπα που ζωντανεύουν («Σάλα», «Των προγόνων»). [ Το ποιητικό εγώ στο βιβλίο της Αθηνάς Παπαδάκη Η άγρυπνη των ουρανών βρίσκεται σε κατάσταση θάμβους αλλά και επιθυμίας ανατροπής του κόσμου. Μετά τι Λέαινα της βιτρίνας (1993), η ποιήτρια επιδιώκει να επανέλθει ολοκληρώνοντας τις εικόνες και τα θέματα που την απασχολούν, όχι «δίχως ανατροπή ή έστω βελτίωση».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
