Το καλύτερο εισαγωγικό παράδειγμα που μπόρεσα να βρω ως αφετηρία των θέσεων μου είναι η σύντομη ιστορία που αφηγείται ο Diderot στο λήμμα «εγκυκλοπαίδεια», της περίφημης Εγκυκλοπαίδειας του. Προσέξτε την: / «Κάποιος Ισπανός ή Ιταλός που διαρκώς ήθελε ν' αποκτήσει ένα πορτραίτο της ερωμένης του, την οποία, όμως, δεν ήταν δυνατό να παρουσιάσει σε κανένα ζωγράφο, κατέφυγε σε μια γραπτή περιγραφή της, εκτενή κι απολύτως ακριβή. ¶ρχισε ορίζοντας τις σωστές αναλογίες του κεφαλιού της, πέρασε κατόπιν στις διαστάσεις του μετώπου, των ματιών, της μύτης, του στόματος, της σιαγόνος, του αυχένος της. Επανήλθε στα ίδια χαρακτηριστικά με ακόμη εκτενέστερες περιγραφές, ώστε να μεταφέρει στο πνεύμα του ζωγράφου την εικόνα που ο ίδιος αντίκριζε. Δεν παρέλειψε ούτε χρώματα, ούτε μορφές, ούτε άλλη λεπτομέρεια που θ' απέδιδε την ιδιαιτερότητα της ερωμένης, κι όσο ξαναδιάβαζε την έκθεση του τόσο τη συμπλήρωνε ώστε να μην αφήσει τίποτε στην πρωτοβουλία του ζωγράφου και την ελευθερία των πινέλων του. Κι όταν η πολυσέλιδη περιγραφή του φάνηκε πλήρης έβαλε να του κάνουν εκατό αντίγραφα που τα έστειλε σε εκατό ζωγράφους ζητώντας να του μεταφέρουν επακριβώς στο μουσαμά ό,τι διάβαζαν στο χαρτί. Οι ζωγράφοι δούλεψαν και κάποτε ο εραστής της ιστορίας παρέλαβε εκατό πορτραίτα που όλα τους ανταποκρίνονταν εξαιρετικά στην περιγραφή του, αλλά κανένα δεν έμοιαζε ούτε με κάποιο άλλο, ούτε και με την ερωμένη του»! / Νομίζω πως αυτό το απόσπασμα λέει ήδη πάρα πολλά για τη σχέση της ορθοέπειας προς την ορθότητα και του λάθους ή της λήθης προς την αλήθεια. Διότι μπορεί «το είναι [να] λέγεται πολλαχώς», κατά την αριστοτελική ρήση, αλλά κανένα από αυτά τα «πολλαχώς λεγόμενα» δε συμπίπτει απολύτως με το «είναι». / Αν τα παραδείγματα κριτικών που έφερα στην προηγούμενη ενότητα δεν αρκούν, και λόγω της συντομίας τους, να δείξουν αυτή την κρίσιμη συμπλήρωση της ορθοέπειας από τη μυθοπλασία και την ένταξη της μιας μέσα στην άλλη, τρία εκτενέστερα παραδείγματα ελπίζω να το καταφέρουν. Δεν τα διαλέγω στην τύχη, αυτή τη φορά, αλλ' ανάλογα με τη συμπληρωματικότητα των στοχεύσεών τους, πέραν του υπό κρίσιν έργου: πρώτον, σε βιολογικά προβλήματα του καλλιτέχνη· δεύτερον, στις σχέσεις με τον κοινωνικο-οικονομικό του περίγυρο και, τρίτον, στα βαθύτερα ψυχολογικά του συμπλέγματα. Το ότι και τα τρία παραδείγματα αφορούν ζωγράφους είναι λιγότερο ηθελημένο. Θα μπορούσα να δείξω αυτή τη σύνδεση ορθοέπειας και μυθοπλασίας και με παραδείγματα λογοτεχνικής, θεατρικής ή αρχιτεκτονικής κριτικής. Απλώς στα εικαστικά, με το να αναφέρεται σε εικόνες, η παραπάνω σύνδεση γίνεται εποπτικότερη.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
