To ποίημα αυτό του Παλαμά, ανέκδοτο απ' όσο γνωρίζω, βρέθηκε στο Αρχείο του Κώστα Χατζόπουλου (1868-1920), που έχει κατατεθεί από την κόρη του, κ. Σέντα Χατζοπούλου-Δρίβα, στο -πάντα πλουσιο σε ευχάριστες εκπλήξεις για τους ερευνητές- Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο. ¶τιτλο και αχρονολόγητο, είναι γραμμένο με μαύρο μελάνι, πολυ ευανάγνωστα, στη μία πλευρά δύο λυτών φυλλων, διαστάσεων 18,7 X 11,7 εκ. Στο χαρτί υπάρχουν ενδείξεις ότι τα φύλλα ήταν κάποτε συρραμμένα. Εί-ναι αυτόγραφο του ποιητή, που υπογράφει στο τέλος.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η ρηματική ενσωμάτωση σε ένα κείμενο ενός ζωγραφικού πίνακα, υπαρκτού στην εκτός κειμένου πραγματικότητα ή μυθοπλασιακού, η θεματοποίησή του μέσα στο έργο...
Από τις θεατρικές παραστάσεις του Γιώργου Μιχαηλίδη θυμάμαι τις περισσότερες με εκπλήσσουσα μάλιστα καθαρότητα. Και τις θυμάμαι όχι μόνο για την υποδειγματική...