Θέλω να πω ότι μπορεί και να μην είμαι σε θέση, όπως οι άλλοι εδώ, να ιχνηλατήσω από λέξη σε λέξη, από ακρογιάλι σ' ακρωτήρι κι από νησί σε νησί τους χώρους αναφοράς των ελυτικών στίχων. Εννοώ, πάντως, να επισημάνω ότι, ενόσω η ματιά του Ελύτη εντρυφά στη «γεωπλασία» του Υψίστου δεν ασχολείται παρά παρεμπιπτόντως και ακροθιγώς με την «ογκοπλασία» των οικοδομικών κατασκευών. (Ενώ ψηλαφίζει κορυφογραμμές και λοφοπλαγιές δε μνημονεύει, λόγου χάρη, τα αετώματα που έχουν εμπνευστεί από τις φυσικές αυτές μορφές). Κι εννοώ να συνδέσω, παραπέρα, αυτή την ειδική επισήμανση με μιαν ευρύτερη επισήμανση περί των σχέσεων αρχιτεκτονικής και ποιήσεως. Πρώτον, για να μιλήσω κάπως παραδοσιακά, γιατί οι οικοδομημένοι και κλειστοί χώροι δείχνουν ν' αντιμετωπίζονται από τον ίδιο τον ποιητή με αρνητικές συνδηλώσεις. Δεύτερον, για να μιλήσω λίγο στο πλαίσιο της «νέας κριτικής» που απελευθερώνει τα κείμενα από τα βιογραφικά ερείσματα των συγγραφέων τους, ο Ελύτης περιορίζει τις αναφορές σε κλειστούς χώρους γιατί μια ορισμένη ποίηση από την ίδια τη δομή της, ελάχιστα τις χρειάζεται. (Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη ακόμα λιγότερο, αλλά δεν έγκειται σ' αυτό η ιδιοτυπία της).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η εγκοσμίωση της μεταφυσικής διάστασης του χρόνου παραμένει άρρηκτα δεμένη με την επίλυση ενός εκ των σοβαρότερων ζητημάτων που θέτει η αισθητική του Ρομαντισμού...