Η κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά το Μάντζικερτ και η αδυναμία του Βυζαντίου να υπερασπιστεί τη Μικρά Ασία από την τουρκοϊσλαμική πλημμυρίδα, δημιούργησαν στη Δύση την πεποίθηση πως, μπροστά σε μια τέτοια προοπτική, τα δυτικά έθνη έπρεπε να επέμβουν για να σώσουν την Ευρώπη που βρισκόταν κάτω από άμεση απειλή.
Ο Γουλιέλμος της Τύρου θα δει στην καταστροφή του Μάντζικερτ την ιστορική δικαίωση της πρωτοβουλίας των Φράγκων να οργανώσουν τις Σταυροφορίες. Πραγματικά, ήταν καιρός να σκεφτούν πώς θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Το Ισλάμ, απ’ τη Νίκαια όπου είχε εδραιωθεί, μπορούσε κάθε στιγμή να αιφνιδιάσει την Κωνσταντινούπολη. Η καταστροφή του 1453 μπορούσε να έχει λάβει χώρα ήδη απ’ τα τέλη του 11ου αιώνα.
Το έργο του Γκρουσέ αποτελεί σημείο αναφοράς για την Ιστορία των Σταυροφοριών, καθώς ανασυνθέτει τα γεγονότα ξεκινώντας από την εποχή του Ουρβανού Β΄ και του Πέτρου του Ερημίτη, με τη Λαϊκή Σταυροφορία, συνεχίζοντας στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ και τον Βαλδουίνο της Βουλώνης, τη Δεύτερη Σταυροφορία στον καιρό της Μελισσάνθης και της Ελεωνόρας, την καταστροφή της Τιβεριάδας, την Τρίτη Σταυροφορία και τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, τους Ιππότες της Καμπανίας, τον Ιωάννη της Βριέννης, τον Λουδοβίκο τον Θ΄, και φτάνει στην πτώση του Αγίου Ιωάννη της ¶κρας και τη φράγκικη αναρχία.
Μετάφραση:
Πάγκαλος, Ανδρέας
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-606-080-9
Έτος έκδοσης:
1988
Πρώτη έκδοση:
1988
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14 x 21
Σελίδες:
304
Θεματική Ταξινόμηση:
ΙΣΤΟΡΙΑ (1900-1939)
Βάρος:
468 γρ.
Ο Ρενέ Γκρουσέ (5 Σεπτεμβρίου 1885 - 12 Σεπτεμβρίου 1952) ήταν Γάλλος ιστορικός και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Κατάχθηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως λοχίας στο 81ο σύνταγμα πεζικού. Τραυματίστηκε το 1915. Συνέχισε, ωστόσο, να υπηρετεί ως τραυματιοφορέας.
Στη συνέχεια ξεκίνησε να εργάζεται ως καθηγητής ιστορίας και γεωγραφίας στη Σχολή των Ανατολικών Γλωσσών. Ήταν υπεύθυνος σπουδών στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και τη Σχολή του Λούβρου, επιμελητής στο Μουσείο του Λούβρου, βοηθός επιμελητής και, μετέπειτα, επικεφαλής επιμελητής στο Μουσείο Γκιμέ μετά το 1929, ενώ, στην συνέχεια, διευθυντής του Μουσείου Σερνουσί μετά το 1933. Ήταν γραμματέας του Journal Asiatique και μέλος του Συμβουλίου των Εθνικών Μουσείων. Το συγγραφικό έργο του για την περίοδο των Σταυροφοριών λογίζεται μέχρι και σήμερα μεταξύ των σημαντικότερων.
Ο μεσαιωνολόγος Pierre Aubé αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο Ιστορικός αυτός, ο οποίος πέτυχε να βασίσει το έργο του στους κορυφαίους εκ των μεγαλύτερων οριενταλιστών της εποχής του, διακρίνεται για τη σπάνια ευρυμάθειά του. Η οπτική του γωνία είναι ιδιαιτέρως επηρεασμένη από την αποικιακή ουτοπία, η οποία κυριαρχούσε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920-1930, περίοδο κατά την οποία και έχτισε το opus magnum του».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στο εγχειρίδιο αυτό παρουσιάζονται οι σημαντικότερες μάχες της εξεταζόμενης χρονικής περιόδου. Πολλές από αυτές υπήρξαν αποφασιστικές για τις πολιτικές...
Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου του 1804. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης στέφεται Αυτοκράτορας της Γαλλίας. Μόλις δέκα χρόνια έχουν παρέλθει από τη στιγμή που ο άσημος μα...
0
Αγορά
