Στο έργο του Παπαγεωργίου μπορεί κανείς να εντοπίσει δύο περιόδους, με άξονα τη λειτουργία του σώματος-λόγου. Μια περίοδο έντασης και πένθους. Μια δεύτερη περίοδο λύπης κι αποδοχής. Στην πρώτη περίοδο, το σώμα-λόγος βασανίζεται, διαμελίζεται, πληρώνει το τίμημα για ένα παρελθόν που ερήμην του το καθορίζει ως τα μύχια της ύπαρξης και της φωνής του. Στη δεύτερη περίοδο, το σώμα-λόγος ενώνεται με τον κόσμο με όρους ίδιους και άλλους από εκείνους του ύπνου και του εφιάλτη, ενώνεται σε σάρκα μία με τον έναν από τους πολλούς πραγματικούς κόσμους που δημιουργεί ο λόγος, για να επιτρέψει την ύπαρξη του φωτός – έστω και ως μακρινής κι ανέφικτης προοπτικής ή μνήμης και νοσταλγίας.
O Λειβαδίτης, με την κριτική οξυδέρκεια που τον χαρακτήριζε, εντοπίζει από πολύ νωρίς τα στοιχεία της ποίησης του Παπαγεωργίου –ελλειπτικότητα, πτώσεις, διάχυτη θλίψη, σπασμένες εικόνες, μνήμη– που θα εξελιχθούν σε άξονες της ποιητικής του. Κι ο νέος ποιητής παίρνει μάλλον πολύ στα σοβαρά τις παρατηρήσεις του Λειβαδίτη για τις αδυναμίες του, αφού πολύ σύντομα τις ξεπερνάει, αποκαθαίροντας τη ματιά και τη γλώσσα του από τα στερεότυπα, χτίζοντας τις εικόνες του με νέα υλικά. Αναρωτιέται μάλιστα κανείς, σε σχέση με την κατοπινή κριτική συνεισφορά του Παπαγεωργίου, αν κριτικές σαν αυτή του Λειβαδίτη, ο οποίος υπήρξε γενναιόδωρος προς τους νέους ποιητές όπως και ο Παπαγεωργίου στη συνέχεια, δεν βρίσκονται στη βάση της δικής του αντίληψης για το πώς πρέπει να είναι μια κριτική: οξυδερκής, μετρημένη, ακριβοδίκαιη, διαλογική και αγαπητική.
Βάρος:
204 γρ.
1. Διαδρομές, επιλογές, συνομιλίες
2. Για μια ποιητική ηθική
3. Η τραγωδία, το αίμα
4. To σώμα-λόγος στο θέατρο του κόσμου
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Κι η μουσική του δεκαπεντασύλλαβου που όρισε τον λόγο του, η μουσική της γλώσσας και της γλώσσας του, εξίσου κυρίαρχη με την όραση στην ποίησή του, εκβάλλει σε ένα χαμηλόφωνο μοιρολόι για την ανθρώπινη αυτή αδυναμία.
Έτσι, στο έργο του Παπαγεωργίου μπορεί κανείς να εντοπίσει δύο περιόδους, με άξονα τη λειτουργία του σώματος-λόγου. Μία περίοδο έντασης και πένθους. Μια δεύτερη περίοδο λύπης κι αποδοχής. Στην πρώτη περίοδο, το σώμα-λόγος βασανίζεται, διαμελίζεται, πληρώνει το τίμημα για ένα παρελθόν που ερήμην του το καθορίζει ως τα μύχια της ύπαρξης και της φωνής του. Στη δεύτερη περίοδο, το σώμα-λόγος ενώνεται με τον κόσμο με όρους ίδιους και άλλους από εκείνους του ύπνου και του εφιάλτη, ενώνεται σε σάρκα μία με τον έναν από τους πολλούς πραγματικούς κόσμους που δημιουργεί ο λόγος, για να επιτρέψει την ύπαρξη του φωτός – έστω και ως μακρινής κι ανέφικτης προοπτικής ή μνήμης και νοσταλγίας. Ο λόγος σχολιάζει τη συνθήκη του πόνου, αποδραματοποιημένα πια, από απόσταση.
Στον κόσμο αυτόν διατηρούνται πάντα οι κάθετες διαδρομές, οι πτώσεις και οι ανυψώσεις. Εντός του ενώνεται και πάλι η οργανική με την ανόργανη ύλη, τα έμβια με τα μη έμβια, σε αποφθέγματα και μικρά θεατρικά που λένε ήρεμα και καρτερικά τον πόνο των ανθρώπων και των πραμάτων. Ή όπως επισημαίνει ο Nancy και πάλι:
Το σώμα είναι το είναι της ύπαρξης. Με ποιον καλύτερο τρόπο μπορεί κανείς να πάρει τον θάνατο στα σοβαρά; Αλλά επίσης: πώς να πει ότι η ύπαρξη δεν είναι «για» τον θάνατο, αλλά ότι «ο θάνατος» είναι το σώμα της, πράγμα πολύ διαφορετικό. Δεν υπάρχει «ο θάνατος» ως υπόσταση για την οποία προοριζόμαστε: υπάρχει το σώμα, το θνητό μεσοδιάστημα του σώματος.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου αποτελεί λογοτέχνη με πολύτροπη προσφορά. Από τους βασικούς εκπρόσωπους της Γενιάς του ’70, ακολούθησε αδιάλειπτη δημιουργική...
Ο ποιητής του Τέλους της ομιλίας, ένας από τους αρχικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Ποιητικής Γενιάς του ’70, δεν σταμάτησε να εκπλήσσει με τις ποιητικές...
Ποιητής του πικρού γέλιου, του αυτοσαρκασμού και της αυτοαναίρεσης, ο Γιάννης Βαρβέρης θα καταφέρει μέσα στην ποίησή του να δημιουργήσει έναν ευδιάκριτο...
Τα βιβλία της σειράς περιλαμβάνουν μια μελέτη για το έργο του εκάστοτε ανθολογούμενου από έναν έγκριτο κριτικό της λογοτεχνίας ή ποιητή και ανθολόγηση...
Στο έργο του Παπαγεωργίου μπορεί κανείς να εντοπίσει δύο περιόδους, με άξονα τη λειτουργία του σώματος-λόγου. Μια περίοδο έντασης και πένθους. Μια δεύτερη...
0
Αγορά
