«Μπροστά είναι η αδερφή σου, θεια-Νάστα, την βλέπω…» δείχνει με το δάχτυλο το κορίτσι που κρατάω στην ποδιά μου. «Πού, είσαι βέβαιη πως είναι αυτή;» Σηκώνω τα μάτια κατά πάνω στο ψήλωμα… στέκει η Λαρίσα… Όχι, δεν μοιάζει να είναι αυτή η αδερφή μου, πάει η καρδιά μου… Ο ήλιος βαστάει λίγο φως, πάνω στο μαρτυρικό πρόσωπό της… προχωράει σαν Χριστός, σταυρώνοντας τα μπράτσα, πιασμένη απ’ τα ανύπαρκτα σχοινιά του αέρα, βαδίζει με πρωτόγονα σκέλη… Θέ μου, στρέξε να φτάσω σ’ αυτήν την κορφή, η αδερφή μου δεν έχει ζωή… Δεν την θέλω την ζωή μου χωρίς την αγάπη της!
Θαρρώ πως έγιαινα με κείνο το φιλί της, καθώς τουρτούριζα από τους πυρετούς κάτω από το πάπλωμα κι έλεγα μέσα μου… «Να, σώπα θα ζήσεις και θα σταθείς στα πόδια σου και τούτη τη φορά, αφού ήρθε η μάνα στο κλινάρι και σου πήρε το κακό. Μην αποκάμεις!» Την άλλη μέρα, ξεθερμασμένη, μπουσούλαγα να παίρνω σιγά-σιγά μπροστά, κι έλεγα, μήπως και σ’ αυτήν συμβαίνει, τους πόνους της και τα γεράματά της να γιατρεύει, αν ζει, με το δικό μου το φιλί… Αχ, όπως έστρωσες κοιμάσαι δόλια μου μάνα, έλεγα με το νου μου κι έκλεινα τα μάτια στα ένοχα φεγγάρια που με ξαγρυπνούσαν τις βαριές ημέρες… Τώρα πια εσύ είσαι το ανεκπλήρωτο τάμα κι εγώ ελεύθερη πολιορκημένη, σκεπάζω στο σημείο αυτό την ουλή του χρέους, γιατί δεν μπορώ να φτάσω σε σένα, μας χωρίζουν μποδισμένα χιλιόμετρα και δεν θέλω να μείνω στη μέση του δρόμου παράλυτη.
******
Το ιστορικό μυθιστόρημα Φιγούρες εξελίσσεται μέσα στη φωτιά της Γερμανικής Κατοχής του ’40, του Εμφυλίου Πολέμου και της μετεμφυλιακής περιόδου στα πολύπαθα χωριά της Ηπείρου.
Τραγικές μορφές συνθέτουν το σκηνικό του Ψυχρού Πολέμου, γύρω από το προσωπικό δράμα δύο ηρωίδων, της γερόντισσας Νάστας Δούλη και της έφηβης Τίτσας Μπέλλου, που οι δρόμοι τους στη ζωή συναντιούνται συνεχώς, φέρνοντας η καθεμία το βαρύ της στίγμα και ενώνοντας τις δυνάμεις της ψυχής τους [...] Μιας ψυχής ελληνικής, που είναι η φωνή των πατρίδων, μιας ανάγκης παγκόσμιας, πανανθρώπινης, συνώνυμης της σκληρά κατακτημένης προσωπικής ανεξαρτησίας και των ελεύθερων επιλογών στα διλήμματα της ζωής.
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-606-289-6
Αριθμός έκδοσης:
1
Έτος έκδοσης:
2024 (Νοέμβριος)
Πρώτη έκδοση:
2024 (Νοέμβριος)
Ενιαία Τιμή Βιβλίου:
ΝΑΙ (έως Μάιος 2026)
Εκδότης:
Εκδόσεις Γκοβόστη
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14x21
Σελίδες:
272
Θεματική Ταξινόμηση:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Βάρος:
458 γρ.
Η Ρούλα Γαλάνη με γονική καταγωγή από τη Μεσσηνία, γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1961 και μεγάλωσε μέχρι τα οκτώ της χρόνια στο Ηράκλειο. Στη συνέχεια έζησε στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομικά, και κατόπιν εργάστηκε ως δικηγόρος στην Πρέβεζα.
Μαθήτρια ακόμα στο δημοτικό, έγραψε τα πρώτα της ποιήματα. Η πρωτόλεια ποιητική συλλογή της, Η λύρα της ψυχής μου, απαρτίζεται από ποιήματα των γυμνασιακών και λυκειακών χρόνων της, και η δεύτερη κατά σειρά συλλογή, Το πέταγμα του γλάρου, από ποιήματα των πρώτων φοιτητικών ετών της. Τον Μάιο του 2015 εκδόθηκε το βιβλίο της Περιήλιο που συμπεριλαμβάνει ολοκληρωμένη και τη δεύτερη κατά σειρά ποιητική της συλλογή Το πέταγμα του γλάρου από τις Eκδόσεις Σοκόλη. Τον Μάρτιο του 2019 εκδόθηκε η ποιητική της συλλογή Όσο μετράει που αγαπήσαμε... (που περιλαμβάνει και δύο μικρά αφηγήματα) από τις Εκδόσεις Γκοβόστη. Το 2020 εκδόθηκε, επίσης από τις Εκδόσεις Γκοβόστη, το βιβλίο της Η Μάσκα των Εμμέτρων και μια Πρόζα, που περιλαμβάνει συλλογή πέντε θεατρικών εμμέτρων έργων, το 2021 η ποιητική συλλογή της Του νου το αγκάθι και το 2023 ένα βιβλίο τεσσάρων θεατρικών έργων με τίτλο Νεανικό Θεατρόφωνο αλλά και από σκηνής.
Κατά καιρούς ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε τοπικές εφημερίδες, λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις, όπως στα Πρεβεζάνικα Χρονικά, Ο Κήπος των Τεχνών, BonsaiStories, Λογοτεχνική Δημιουργία, Μεσσηνιακές Δημιουργίες, Βήμα της Πρέβεζας κ.λπ. Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και παλαιότερα της Ένωσης Μεσσηνίων Συγγραφέων. Είναι παντρεμένη με συνάδελφό της, έχουν δύο παιδιά και είναι γιαγιά δύο εγγονιών.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
«Μάνα, πού είσαι; Πες μου τι να εμπιστευτώ. Γέμισες αυλάκια, μάνα, ρόζιασαν τα χέρια σου, κρέμασαν τα αφτιά σου. Το σώμα φθείρεται κι εμείς κοιτάζουμε...
Oι καταστρεπτικές συνέπειες ενός βλέμματος ή πώς μπορεί ένα βλέμμα να γίνει η αφετηρία αφύπνισης μιας μνήμης άλλοτε αδέσποτης και άλλοτε καθοδηγημένης.
Η Έρικα κατάλαβε ότι ο Τζον τα ήξερε όλα. Είχε μιλήσει για τον τοκετό, την υιοθεσία... Τώρα είναι ψυχικό και σωματικό ράκος. Έγειρε στον καναπέ. Άρχισε...
0
Αγορά
