Με την πορεία αριστούχου φοιτητή που, τελειώνοντας τις σπουδές εις την «ξένην» και με την πεποίθηση πως θα συνεχίσει την τρυφηλή του ζωή, θα αρχίσουμε το ταξίδι μας στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, για να βρεθούμε σε ένα έδαφος που καίγεται από μυστικές επιθυμίες ξένων και οικείων. Θα διακρίνουμε τη γέννηση των πρώτων πυρήνων αντίστασης κατά των Τούρκων και έναν λαό που θα παραδέρνει μεταξύ πρωτόγονων αναγκών και υψηλών ιδανικών.

Και φυσικά θα γίνουμε μάρτυρες των προσωπικών τους Μύχιων παθών. Που θα κλυδωνίζουν, ή θα ρημάζουν, θα αναγεννούν ή θα καταβαραθρώνουν υποταγμένες κι ανυπότακτες ψυχές. Για να φτάσουμε σε σημείο όπου οι οριακές καταστάσεις θα μας εξοργίσουν, θα μας συνεπάρουν, θα μας κάνουν κοινωνούς στιγμών απαγορευμένων, σε τέτοιο σημείο ώστε τελειώνοντας ο μύθος, ανακουφισμένοι να αναφωνήσουμε «Αποδόθη δικαιοσύνη!»

Ένα βιβλίο όπου ο κάθε πόλεμος θα δείχνει μικρότερος μπροστά στον παντοδύναμο έρωτα, που ακάθεκτος θα βαρύνει ζωές, αποφάσεις και αποτελέσματα, λυτρώνοντας και ες αεί αναγεννώντας.

Στο «ΜΥΧΙΑ ΠΑΘΗ» που κινούν από τον ιστορικό «Χαλασμό της Πρέβεζας» και φτάνουν μέχρι τις μαύρες μέρες της λεηλασίας από τον Αιγύπτιο Ιμπραήμ, θα συναντήσουμε πράγματα θαυμαστά, μεμπτά, αξιολησμόνητα. Πράγματα ανατριχιαστικά, κατακριτέα αλλά και τρυφερά, ζηλευτά και αξιομνημόνευτα. Καθώς και άπειρα άλλα, που θα μετατρέψουν την αναγνωστική περιπέτεια, σε γοητευτικό ταξίδι, απολύτως ιδιαίτερο και άξιο του αναγνώστη του.

ΜΕΡΟΣ Α

Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΜΝΗΣΤΗΡΑΣ

ΜΕΡΟΣ Β

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΤΗΣ

Η ΔΙΑΣΩΣΗ

ΣΤΟ ΧΑΝΙ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΝΑΟ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

ΣΙΩΠΗ ΚΥΚΛΩΝΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΑΓΓΕΛΗΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΤΗΣ
Ή ΦΩΤΗΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

Η ΠΑΡΑΛΑΒΗ

Η ΕΞΑΔΕΛΦΗ ΛΗΤΩ

ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ

ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΜΙΣΟΣ

Η ΕΠΙΚΡΙΣΗ

Η ΑΜΑΖΟΝΑ

Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

ΛΗΤΩ ΖΑΛΜΑ

ΤΟ ΝΕΟ ΦΙΡΜΑΝΙ

Η ΜΙΚΡΗ ΘΑΥΜΑΣΤΡΙΑ

ΜΕΡΟΣ Γ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ

Η ΑΜΑΖΟΝΑ

ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΑ

Η ΠΑΓΑΝΑ

Η ΙΑΣΗ

Η ΜΥΗΣΗ

ΠΟΘΟΣ

Ο ΑΓΓΕΛΗΣ

ΑΠΟΡΙΕΣ

ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

ΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ

ΟΡΓΗ

ΑΝΟΙΞΗ

ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

ΜΕΡΟΣ Δ

Η ΤΑΞΗ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΤΑΙΡΙΣΤΩΝ

ΤΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ

ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΧΑΡΑ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΗΛΑ

Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΥΑΣ

Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΕΥΑΣ

ΛΗΤΩ ΚΑΙ ΤΖΕΝΚΙΖ

Η ΠΥΡΠΟΛΗΣΗ

ΜΕΡΟΣ Ε

ΠΕΝΘΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΕΥΑ

Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Ο ΚΑΤΗΣ, Ο ΣΕΛΙΜ ΚΑΙ Η ΛΗΤΩ

ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΜΙΣΟΣ

ΒΑΗΛΑ

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (1815)

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΙΛΩΤΑ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΞΑΔΕΛΦΗΣ

ΜΕΡΟΣ ΣΤ

ΤΟ ΛΑΓΟΥΜΙ (1816)

Η ΑΦΙΞΗ ΣΤΗΝ ΦΡΑΝΤΖΑ

ΑΔΑΜ - ΕΥΑ

ΟΙ ΣΥΝΤΟΠΙΤΕΣ

Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ

Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΚΕΛΗΣ

ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΣΤΑΙ

Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΥΓΗ

Η ΜΑΧΗ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Μήνες ταξίδευε. Τρεις φορές κινδύνεψε. Μία τον διάλεξε ο θάνατος, σαν τον κεραυνό που ξεχωρίζει ανάμεσα σε χίλια πεύκα, εκείνο που το θέλει παρανάλωμα. Ήταν σε πανήγυρη. Ανάμεσα σε κόσμο πολύ. Οι διαταγές πάντα διαταγές ήταν, μα τα χρόνια του λίγα, φουντώνανε κάθε τόσο και οι χυμοί του, υπερίσχυαν της Ιδέας.
Τα κορίτσια γύρω με τα γιορτάνια τους, οι φλογέρες και τα νταούλια να ξεσηκώνουν τις πατούσες του, χρόνια είχε να χορέψει και να πηδήσει θέλοντας να φτάσει τον ουρανό, ήταν κι η πρώτη του χορού νεραϊδένια, λησμόνησε τα «μη» και έσυρε δυο γύρους μα τόσο θαυμαστούς που όλοι, ντόπιοι και περαστικοί, κάρφωσαν τα μάτια τους επάνω του.
Εκεί ακούστηκε κι η φωνή να σκίζει το πλήθος, να σκεπάζει το νταούλι, να τρυπά τ’ αυτιά όλων ως και στα πρώτα δεντριά του λόγγου, ενόχλησε τα πουλιά. «Ορμάτε πάνω του σκυλιά μου», φώναζε ένας Τούρκος. «Είναι ο δευτερδάρης ο φυγόδικος του παϊσά που το σκασεν με τα χρυσά. Πιάστε τον ή σκοτώστε τον».
Ούτε ο δευτερδάρης ήταν του Παϊσά, ούτε χρυσά είχε καταχραστεί, μα και ποτέ του δεν είχε καν παίξει τον ρόλο ενός δευτερδάρη. Παλιότερα και βέβαια είχε περάσει ως κομψευόμενος, κάποτε ως ιερωμένος, μια φορά ως διπλωμάτης Φρανζέζος, άλλοτε υπήρξε «εραστής» Ιταλίδας καθολικής που είχε επισκεφτεί στους Κορφούς δικό τους πολιτικό –φίλο κρυφό του κινήματος– που τελικά αποδείχτηκε πως υπέσκαπτε την υπόθεση και που τρεις βδομάδες μετά όλως τυχαίως βρέθηκε κρεμασμένος στο σαλόνι του – ωραία, θεαματική, συγκινητική πολλές φορές ήταν η διεκπεραίωση κάποιου έργου του και καθόλου δύσκολη η μετάβασή του από τον ένα ρόλο στον άλλο. Θα έλεγε μάλιστα πως χαιρόταν τον κάθε έναν από αυτούς σε σημείο, που λυπόταν όταν περάτωνε τη μια αποστολή και περίμενε την επομένη. Αλλά δευτερδάρης ποτέ! Ήταν ένας χαμαιλέων της προετοιμασίας, που κάποτε σε μια κρυψώνα υγρή, σε μια κρύα σχισμή του εδάφους σε χαράδρα χιονισμένη, μπροστά σε μια λιγοθυμισμένη φωτιά, έχει τον καιρό να σκεφτεί.