Ο Τουμανίδης συμπεριλαμβάνεται στη χορεία των ποιητών που «έφτασαν διαδοχικά στην πρωτεύουσα ως τη δεκαετία του ’70».24 Στην πρώτη ποιητική συλλογή του εκφράζονται αισθήματα δυσκολίας προσαρμογής στην πόλη:
Όλη μέρα στην άσφαλτο.
Επαφή ακατόρθωτη,
δίχως κατάληξη χειρονομίες.
Γυρίζει ο τροχός – και η πόλη
υψώνεται. Πού πάει;
Ψηλά τα ηλεκτροφόρα καλώδια συνεχίζουν-
«Ποια η γνώση λοιπόν;»
Τα πράγματα που αγγίξαμε, φωνάζουν.
(Διαστάσεις)
Στην ποίηση της πρώτης συλλογής συναντάμε, επίσης, έναν υψηλό βαθμό «αποπροσωποποίησης» του λυρικού «εγώ», που καθιστά ασαφείς τις αυτοβιογραφικές αναφορές. Δεν συναντάμε αναφορές στην Αθήνα (παρά μόνο στον Παρθενώνα) ούτε στο Πάικο, στη Λιθαριά, στην ¶ρνισσα, τόποι που έχουν σημαδέψει τον ποιητή και που θα κάνουν την εμφάνισή τους ως τόποι αλλά και ως ετεροτοπίες στις κατοπινές ποιητικές συλλογές του, κυρίως, αυτές που εκδόθηκαν μετά το 1987. Κανένα στοιχείο αναφοράς δεν δίνεται γι’ αυτή τη διαδρομή μέσα από τη «μυρωδιά του καμένου οξυγόνου, το απόβραδο».25 Έχουν εξαλειφθεί οποιεσδήποτε συνάφειες κι όποια στοιχεία χρησιμοποιεί αποδίδονται με την τεχνική του μοντάζ.
Σπύρος Θεριανός (Αθήνα, 1972), υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας) με συνεπίβλεψη με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών.
Έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μικρά πεζά, κριτική και μεταφρασμένη ποίηση σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Ποιητικές συλλογές: Το εισόδημα στο Μόλυβο (1999, β' έκδοση: Ποιήματα των Φίλων, 2002, γ' έκδοση: Πλανόδιον, 2010), Ντυμένος επίσημα (Πλανόδιον, 2008), Μονοπάτι και όριο (οκτασέλιδο εκτός εμπορίου, 2001).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο ποιητής του Τέλους της ομιλίας, ένας από τους αρχικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Ποιητικής Γενιάς του ’70, δεν σταμάτησε να εκπλήσσει με τις ποιητικές...
ΣΚΟΠΙΑ
Έφτασα πάλι στη σκοπιά, παρέα με τα αστέρια Και με τον κόκκινο ουρανό που γίνεται τη μέρα. Το κρύο είναι τσουχτερό, λες κι έχει χιονίσει Και. ζέστη...
Συμπερασματικά στο ερώτημα τι είναι ποίηση θα λέγαμε είναι το βαθύ συναίσθημα που εκφράζεται με ρυθμό (κάθε είδους) με μέτρο ή χωρίς, με επιλογή λέξεων...
0
Αγορά
