Η ίδρυση ενός στρατιωτικού ιδρύματος εν μέσω της Ελληνικής Επανάστασης αποτέλεσε όχι μόνο όραμα, αλλά και μια δυναμική πρόκληση για τον Πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, ώστε να φτιαχτεί η μαγιά των πρώτων αξιωματικών που θα στελέχωναν τον νεοσυγκροτούμενο τακτικό στρατό.
Από την ημέρα εκείνη που εξήλθαν οι πρώτοι οκτώ ανθυπολοχαγοί του Πυροβολικού, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αναδείχθηκε σε ακρογωνιαίο λίθο, πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η νέα Ελλάδα. Η ιστορία της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνη του νέου ελληνικού κράτους και συνεχίζει έως σήμερα να αποτελεί ακλόνητο και θεμελιώδες κομμάτι του βίου της χώρας.
Ως λίκνο της πειθαρχίας, της φιλοπατρίας, της ανδρείας και της αξιοπρέπειας, κύριο μέλημα της Σχολής Ευελπίδων είναι η αγωγή και η γαλούχηση των νεαρών και νεανίδων που επέλεξαν συνειδητά να ακολουθήσουν το λειτούργημα του αξιωματικού με τις αξίες, τα ιδανικά και τις αρχές της ελληνικής φυλής, προκειμένου να πλάσει τους αυριανούς ηγήτορες, ώστε να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος του στρατού μας. Η Σχολή Ευελπίδων για να πετύχει αυτόν τον σκοπό, αφενός, παραμένει αυστηρά προσηλωμένη στο καθήκον, τον επαγγελματισμό και την αυταπάρνηση και, αφετέρου, παρέχει όλα τα εχέγγυα που απαιτούνται για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των Ευελπίδων, έτσι ώστε ως αξιωματικοί να διακριθούν όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά και μέσα στην ίδια την ελληνική κοινωνία, γίνοντας πρότυπα μίμησης για τις επόμενες γενιές. Γιατί, όπως είπε ένας σύγχρονος Στρατηγός: «στον σύγχρονο κόσμο η εκπαίδευση των ηγετών του στρατού πρέπει να είναι αναίμακτες μάχες και οι μάχες τους να είναι αιματηρές ασκήσεις». Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από τα θρανία της ξεπήδησαν φυσιογνωμίες που άφησαν βαθιά και ανεξίτηλα το αποτύπωμά τους στο ιστορικό γίγνεσθαι της χώρας.
Σε ένα ρευστό και διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, ιδιαιτέρως στη γειτονιά μας, οι προκλήσεις απαιτούν ετοιμοπόλεμες και σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις και κατ’ επέκταση δυναμικούς, ανοικτόμυαλους και ευέλικτους ηγήτορες, γεγονός που σημαίνει ότι η Σχολή Ευελπίδων οφείλει να πρωτοπορεί, να εξελίσσεται και να προοδεύει, τηρώντας παράλληλα αναλλοίωτες τις παραδόσεις της και τιμώντας την παρακαταθήκη που άφησε ο ιδρυτής της, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Το περιοδικό μας, αποδίδοντας έναν ελάχιστο φόρο τιμής στο αρχαιότερο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, τους διοικητές της, τους αξιωματικούς της, καθώς και στους Ευέλπιδες, αφιερώνει το πρώτο αυτό τεύχος του 2024 στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, με σκοπό να κάνει γνωστή την ιστορία, τις δράσεις, τους αγώνες και τις θυσίες του προσωπικού της στο αναγνωστικό κοινό.
Στο τεύχος αυτό παρουσιάζονται μόνο μερικές από τις πτυχές της πολύχρονης και πολυδιάστατης ιστορίας της, ξεκινώντας με τη λειτουργία της κατά την Καποδιστριακή και Οθωνική Περίοδο. Ο αναγνώστης παίρνει μια γεύση για την ακαδημαϊκή εκπαίδευση –με κεντρικό άξονα τα Μαθηματικά–, διαβάζει για τη συμμετοχή των πρωτοετών Ευελπίδων στη Μάχη της Κρήτης και μαθαίνει για τα κτηριακά συγκροτήματα που φιλοξένησαν και φιλοξενούν τη Σχολή –με ιδιαίτερη έμφαση στο πρώτο κτήριο στο Ναύπλιο–, για την Πολεμική Σημαία της, τους διοικητές της, τις στολές που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν οι Ευέλπιδες και τον οπλισμό τους.
Το θέμα της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων δεν δύναται να εξαντληθεί σε ένα και μόνο τεύχος του περιοδικού, αλλά σίγουρα αυτό μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο και συνάμα κίνητρο για την έκδοση μιας πιο διεξοδικής και λεπτομερούς συγγραφικής προσπάθειας.
Κωνσταντίνος Ι. Γκοβόστης
0
Αγορά
