Ένα μωρό που κλαίει ασταμάτητα μέσα στη νύχτα. Πώς αλλάζει ο κόσμος μας από ένα τόσο δα πραγματάκι; Γιατί αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε την απώλεια και πώς διοχετεύουμε τόση οργή μέσα στις βουκαμβίλιες; Θα μπορούσε ο πόλεμος να είναι η μόνη μας λύση; Ξεκινώντας από το φαινομενικά ασήμαντο, οι ήρωες των διηγημάτων επιδίδονται σε παράδοξους εσωτερικούς μονολόγους ή σε κωμικοτραγικές πράξεις, θέλοντας να ξορκίσουν την απώλεια και να εκφράσουν την οργή τους. Άλλες φορές είναι καθημερινοί άνθρωποι και άλλοτε εμβληματικές μορφές της λογοτεχνίας, οι οποίες αντηχούν μέσα από το ανιστορικό τους πηγάδι. Μια σύγχρονη Σαλώμη επί σκηνής, ένας διαφορετικός Άμλετ ή μια εναλλακτική ιστορία του Ιώβ από κάποιον κινηματογραφικό παραγωγό. Εσείς αλήθεια πώς τρώτε το φιλέτο σας; Και ποιο μήνα της ζωής σας θυμάστε περισσότερο; Ένας κόσμος αλλόκοτος και ταυτόχρονα γήινος, κατοικημένος από ανθρώπους που πράττουν χωρίς να κατανοούν ή κατανοούν μόνο όσα δεν έπραξαν.
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-606-227-8
Αριθμός έκδοσης:
1η
Έτος έκδοσης:
2022 (Δεκέμβριος)
Πρώτη έκδοση:
2022 (Δεκέμβριος)
Ενιαία Τιμή Βιβλίου:
NAI (έως Ιούνιο 2024)
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14x21
Σελίδες:
64
Θεματική Ταξινόμηση:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Βάρος:
136 γρ.
Σαλώμη
Πόλεμος η μόνη λύση
Μοριακές αποδομήσεις
Κλαίει το μωρό
Τσιπ
Παράσταση για έναν ρόλο
Λευκή πετσέτα
Οι βουκαμβίλιες της οργής
Η κηλίδα
Ένα ήσυχο απόγευμα
Μη χτυπάς άλλο ή Πίσω από τα ράφια των ζυμαρικών
Ήδη περασμένα μεσάνυχτα
Πάνω απ' όλα τα μπαλέτα
Θυμάται πως ήταν Αύγουστος
Πτήση 458
Άμλετ: όλη η αλήθεια
Ο καφές της σιωπής
Μόλις την αντίκρισα το σώμα μου νέκρωσε, τα πόδια μου πάγωσαν, η ανάσα μου κόπηκε. Ήθελα να πιστέψω πως έσφαλα, πως κάποια άλλη που απλώς της έμοιαζε βρισκόταν στη σκηνή. Όμως όχι, αυτή ήταν, με σώμα και ψυχή. Κρατούσε στην αγκαλιά της ένα κόκκινο μπαλόνι, προσποιούμενη ότι ήταν το κομμένο κεφάλι του βαπτιστή Ιωάννη, μάλλον το μπάτζετ της παράστασης ή η προχειρότητα της θεατρικής ομάδας δεν επέτρεψαν κάτι πιο αληθοφανές. Άρχισε να μιλάει και τα λόγια της γίναν σκουλήκια που τρυπούσαν το κρανίο μου, έμπαιναν μέσα και μου κατάτρωγαν το μυαλό, ένιωθα πια να χάνω τα λογικά μου. Ήθελα να της φωνάξω όπως τότε: «Σκάσε», να μου πει κι αυτή μόλις με αντιληφθεί: «Εσύ να σκάσεις βλάκα», κι έτσι να αγαπηθούμε πάλι, να ορμήσω στη σκήνη σαν άλλος Ηρώδης, να πέσω πάνω της και να της κάνω έρωτα ξανά και ξανά, γράφοντας στα παλιά μου παπούτσια κι ερασιτέχνες ηθοποιούς κι εκκολαπτόμενους σκηνοθέτες και τα θεατρικά φώτα, ακόμα και μένα τον ίδιο. Κι όταν τελειώσουμε τα αγκομαχητά και γλυκάνουμε, να ξαπλώσουμε πάνω στο κρεβάτι της σκηνής αγκαλιά, να σβήσουν τα φώτα, να φύγουν οι θεατές, να κοιμηθούμε έτσι για πάντα, σαν ένα όνειρο που μένει διαρκώς πάνω στη σκηνή και τρέφεται απ’ τον ύπνο μας. Όμως ένιωθα αδύναμος για οτιδήποτε. Αδύναμος όπως τότε, όπως πάντα.
Ο Ηλίας Μαϊδάτσης γεννήθηκε το 1971 στην Τρίπολη. Σπούδασε στη Σ.Σ.Ε και στο Ε.Μ.Π στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Έχει παρακολουθήσει για πολλά έτη σεμινάρια γραφής και έχει συμμετάσχει σε συλλογικές εκδόσεις στην πεζογραφία και στην ποίηση. Κείμενα του έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Ζει στην Αθήνα.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Μια κατάσταση που να μπορούμε να πηγαίνουμε σχολείο μας χωρίς φόβο για δυσάρεστα απρόοπτα στο δρόμο μας, να κοιμόμαστε το βράδυ ήσυχα χωρίς να βάζουμε...
Αν και ετερόκλητες, οι αφηγήσεις αυτού του βιβλίου έχουν κάτι κοινό: βασίζονται λιγότερο σε όσα εντυπώνουν και περισσότερο σε όσα μας αφήνουν να φανταστούμε.
Προλογικό ΣημείωμαΣτη «μυθο-ιστορία» μου αυτή αφηγούμαι τη ζωή, συνήθως σατανική και έκφυλη, των «απογόνων» της πάπισσας Ιωάννας. Από αυτούς, άλλοι είναι...
0
Αγορά
