Κύριο χαρακτηριστικό της συλλογής είναι η παράφραση της φράσης του Λειβαδίτη «Αέναη επΑνάσταση», σε «διαρκή επΑνάσταση», δάνειο από τον Τρότσκι για τη συνεχή επαναστατική διαδικασία. Στην ουσία ο όρος μεταφράζεται στον υπέρτατο βαθμό από τον στίχο του Ελύτη «ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα, ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα». Οι στίχοι της συλλογής εκφράζουν ακριβώς αυτό το εννοιολογικό πλαίσιο και περιστρέφονται πέριξ του θαυμαστού ποιητικού σύμπαντος. Απ’ το σύμπαν αυτό αρύω συναισθήματα όπως: «Ένας κόμπος ψυχής κι ούτε πια λέξη / Σαν παράθυρο άδειο η Αρετούσα και ο έρωτας έλθοντ’ εξ οράνω Πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν» και αναπνέω τις φράσεις του Λειβαδίτη «για να γεννηθείς εσύ, κι εγώ για να σε συναντήσω γι’ αυτό έγινε ο κόσμος» ή άλλος στίχος του «Α, θα ’θελα να φιλήσω τα χέρια του πατέρα σου, της μητέρας σου, τα γόνατα που σε γεννήσανε για μένα».
Στην πρώτη ενότητα περιγράφω έναν ερωτικό διάλογο ενός αμοιβαίου έρωτα, που δεν γίνεται με στατικό τρόπο, αλλά με τον δυναμισμό της συμμετοχής του συνόλου των αισθήσεων. Λέξεις, (που απαρνιούνται κάθε εννοιολογική τους σημασία και αποχωρίζονται τις ρίζες τους, υποδομώντας έναν ερωτικό διάλογο που πάλλεται και δονείται στην πολυχρωμία των αισθημάτων, σαν τα φθινοπωρινά φύλλα του, που σαλεύουν και πέφτουν απ’ το φύσημα του αέρα), σμίγουν στη γη ενωμένες, στρώνοντας ένα μαγικό χαλί.
Στη δεύτερη ενότητα παραθέτω ποιήματά μου. Αφετηρία αυτών των ποιημάτων είναι η βουτιά στο φαινόμενο έρωτας και των λέξεων οι ερωτικές συνδηλώσεις σε μια ιστορική διαδρομή, σε μια νέα γλωσσική ερωτική έκφρασης των αισθημάτων. Οι φράσεις στη συλλογή μου είναι ηδονοσταλάγματα μιμούμενες τα τιτιβίσματα των αηδονιών, όταν αυτά δραπετεύουν απ’ τα κλουβιά τους, αντάμα με την απελευθέρωση του μονοσήμαντου νοήματος των λέξεων.
Στην τρίτη ενότητα παρατέθηκε μια τριλογία εμπνευσμένη από τον μύθο του σπηλαίου της Πολιτείας του Πλάτωνα. Μια τριλογία να οδηγεί το συνειδητό και την ψυχή στην πληρότητα. Αυτό το όνειρο χαρίζει φως και αζιμούθιο στην πορεία προς τον συναισθηματικό ήλιο.
Η τέταρτη ενότητα είναι εμπνευσμένη από τα ερωτικά ραβάσια (ερωτική αλληλογραφία) του Ρήγα Φεραίου. Η ανταλλαγή ερωτικών επιστολών έχει μακρά ιστορία που σήμερα συνεχίζεται με τα ηλεκτρονικά μηνύματα.

Εισαγωγή  

Ενότητα Ι
Ερωτικός Διάλογος

Ενότητα ΙΙ
Ποιήματα
Μεθέξεις    
Ψιθυριστά αγγέλλω     
Δακρυστάλαχτες ώρες    
Χέρια      
Ανάσα - αέρας       
H Ανάσα σου    
Αγρυπνία - Έγερση      
Σιωπή    
Αληθείη πάσα τα μάτια σου      
Θεϊκή μορφή    
Κατάκτηση της Νηρηίδας Κλυμένη    
Στήλη της Ηγησούς    
Φυσάει ο αέρας το φιλί      
«ερωτα ποιοῦσιν Αρχήν»     
Ερωτικόν Ενύπνιον     
Φεγγαρίνα    
ΕΥ      
Απελάτης με την ευχή του Άη Μάμα     
Συνύπαρξη Πλάτωνα και Αφροδίτης     
Κυπαρίσσι     
Ποίημα - Ευχή      
Νεροστοιχειό ονείρων λαθρεμπόρων    
Δίκη του χρόνου     
Λαμπράδες      
Η γλώσσα στο αμόνι      
Πύργωση των αισθημάτων      
Η πεταλούδα ακόμη πετά     
Συ το εραστόν φως     
Η εικόνα της ψυχής μου       
Εικόνα ονείρου μέθης βούλησης  
Άγριος Ποσειδώνας  
Χρονομέτρηση   
Ερωτική παράσταση       
Δωδωναία δρυς   
Εσύ το απολλώνειο φως    
Η απόλυτη πραγματικότητά μου     
Οmnia vincit amor 
Έρωτας δι' ευχών     
Λέξεις φτερωτές      
Οδηγήτρια των αισθήσεων - ονείρων μου     
Ονειρική γέννηση    
Σημειολογία του Έρωτα      
Μαύρες δύσοσμες ψυχές     
Άρρωστες Μνήμες       
Μνήμες δορυάλωτες   
Κυανοχαίτης πελάγιος - Νηρηίδα Αλία     
Η δεύτερη ανάσταση      
Είσαι       
Ηχολογία     
Η δρομαία πέννα  
Πρωινή έγερση    
Καμπυλότητα του χρόνου    
Θα χαράξω πάνω σου      
Θρίαμβος των αισθημάτων      
Έγινα - Έγινες     
Μου είπες εσύ η Ευρυφάεσσα    
Ήθελα      
Λυκαυγές - Λυκόφως       
Χρόνος      
Μη ον     
Αιώνια αρχή     
Πλαστοπροσωπίες όρκων     
Χρώματα       
Πάλλευκα κρίνα     
Όταν σε σκέφτομαι      
Πύλη της καλημέρας      
Θα ήθελα να ήμουν     
Άσπρος άγγελος    
«Ας είναι ευλογημένη η σιωπή!
Γιατί μέσα σ' αυτήν θα μ' ακούσεις να μιλώ»   
Ερωτικές συντακτικές παρεκκλίσεις      
Άγιο αεράκι     
Εκεί    
Είμαι - Είσαι      
Ήρθες    
Ινδικοπλεύστης     
Ποδηλάτης      
Δαλιδά      
Αναζητώ «δορύαιχμες λέξεις»     
Ανέγνων, έγνων, κατέγνων    
Δίκαιο     
Γένεσις, ο φωτοσβέστης       
Αναλαμπιστές       
Όνειρο - μνήμη      
Το χρώμα του έρωτα      
Διαχωρισμός ψυχών      

Εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική γραμματεία
Πτερόεσσα ψυχή     
Ωρείθυια και ο Βορέας     
Εγκώμιο      
«Ο νικήσαντας τον Άδη
και τον Έρωτα σώσαντας»      
Ραδάμανθυς    
Αλληγορία του Ήλιου    
Εν έτει 500 π.Χ. εις Βαβυλώνα     
Αθανασία του έρωτα     
Ο Θεύθ μου μαθαίνει το αλφάβητο      
Τα τέσσερα ποτάμια      
Το ρω της εσωτερικής ροής    
Η αναζήτηση του άλλου μισού     
Νεκρές σκιές της Ατλαντίδας      

Οι πρώτες προσπάθειες
Επέστρεψες     
Αυγουστιανή ανάσταση   
Πριν μας αλλάξει ο χρόνος    

Ενότητα IΙΙ
Τριλογία εμπνευσμένη
από τον μύθο του Σπηλαίου
(Πολιτεία Πλάτωνος)
Ο λάκκος του Άδη     
Η άνοδος    
Το Φως     

Ενότητα IV
Ερωτικά ραβάσια
(ερωτικές επιστολές-πιττάκια)
Ερωτικό ραβάσι Ι    
Ερωτικό ραβάσι ΙΙ     
Ερωτικό ραβάσι ΙΙΙ     
Ερωτικό ραβάσι ΙV      

Χρόνος

Ήρθες και ο χρόνος χωρίστηκε σε πριν και μετά,
το τώρα σφόδρα και τολμηρά μας χαιρετά.
Μέχρι τότε το έλασσον και το ουδέν αλληλοπαράγονταν
με το κάτοπτρο το κενού και το ολίγον να προβάλλονταν.

«Δεν θέλω να τα βλέπω με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά».

Μετά από θρυμματισμένες και ασχημάτιστες σκέψεις,
κατόρθωσες την αγία συμμετρία να μου επιστρέψεις.
Προκάλεσες θεία ρήξη με τη μνήμη
και αντιπαράθεση με την επιστήμη.

«Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν».

Με έβγαλες από το απολίθωμα του χθες,
της κλειστής πραγματικότητας το απαθές,
για να δημιουργηθεί το νέο μέλλον,
με νέους στίχους το μετά απαγγέλων.