Έως την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη είχαν προχωρήσει στην κατασκευή τεράστιων μόνιμων οχυρωματικών έργων γραμμικής μορφής σε εκείνες τις περιοχές των συνόρων τους που πίστευαν πως διέτρεχαν άμεσο κινδυνο από πιθανή εχθρική εισβολή. Βάσει του τότε δόγματος, θεωρούσαν ότι η πανίσχυρη οχύρωση της μεθορίου θα απέτρεπε οποιονδήποτε αιφνιδιασμό και θα εγκλώβιζε τον επιτιθέμενο για όσο χρονικό διάστημα απαιτείτο, ώστε να μεταφερθούν οι απαραίτητες ενισχύσεις στο μέτωπο. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα κατασκευάστηκε ανάλογη γραμμή άμυνας κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, η οποία περιελάμβανε πλήθος οχυρών. Ο στόχος ήταν διττός: αρχικά η αποτροπή μιας βουλγαρικής προέλασης και, στη συνέχεια, χρήση των οχυρών υποστηρικτηκά σε ενδεχόμενη αντεπίθεση εντός του βουλγαρικού εδάφους. Τελικά, όμως αναγκάστηκαν να αμυνθούν υπό άλλα δεδομένα. Παρά τις ομοιότητες ή τις διαφορές τους, αυτού του είδους οι οχυρώσεις είχαν ένα κοινό αποτέλεσμα: απέτυχαν να εκτελέσουν την αποστολή τους. Ο βασικός λόγος της αποτυχίας τους είναι ότι είχε αλλάξει άρδην η μορφή των πολεμικών επιχειρήσεων.
Έτος έκδοσης:
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020
Σελίδες:
10
Σελίδα στο τεύχος:
58
Τεύχος:
279
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
