ΤΟ ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΑΤΡΩΝΗ σύγκρουση των ελληνικών ηγεμονιών στα χρόνια της Λατινοκρατίας (1204-1318)Συγγραφέας: ΒΑΡΣΟΣ, ΧΡΟΝΗΣ
Η άλωση της Κωνσταντινούπολης (1204) από την Δ' Σταυροφορία και η ουσιαστική διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, προκάλεσε κοσμογονικές αλλαγές σε όλο τον χώρο των Βαλκανίων, της Μικράς Ασίας και της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου. Ο λατινικός κόσμος (κυρίως Ιταλοί και Γάλλοι) εισήλθε δυναμικά στο προσκήνιο του νέου γεωπολιτικού χάρτη της περιοχής, όπως αυτός διαμορφωνόταν στις αρχές του 13ου αιώνα. Ο Ελληνισμός προσπάθησε να ανασυνταχθεί, και ήδη από την πρώτη δεκαετία της κατάκτησης, ξεπερνώντας το αρχικό σοκ, δημιούργησε κατά βάση δύο ισχυρές κρατικές οντότητες: την Αυτοκρατορία της Νίκαιας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Μέρος του τελευταίου αποτέλεσε για σχεδόν 70 χρόνια το τμήμα ανατολικά της Πίνδου (Θεσσαλία-ανατολική Στερεά), αργότερα γνωστό και ως Δουκάτο των Νέων Πατρών (Υπάτης), ακολουθώντας μια αυτόνομη πορεία 50 ετών.
Έτος έκδοσης:
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015
Σελίδες:
11
Σελίδα στο τεύχος:
78
Τεύχος:
225
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η σχέση των Ρως (Ρώσων) με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία σημαδεύτηκε από συνεχείς διακυμάνσεις, καθώς οι δύο πλευρές -από τη στιγμή που άρχισαν να έρχονται...
Η εκστρατεία του Ισραηλινού Στρατού στον Λίβανο αποτελεί μία τρανταχτή απόδειξη για τις παρενέργειες που μπορεί να έχει μία νίκη, όσο μεγάλη και απόλυτη...
Η Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922) υπήρξε η κορύφωση της σταδιακής εδαφικής επέκτασης του ελληνισμού - μια διαδικασία που ξεκίνησε με τους Βαλκανικούς...