Η ιστορία θυμάται τη νίκη του Ουέλινγκτον κατά του Ναπολέοντα στο Βατερλώ, αλλά έχει ξεχάσει τον ρόλο του στρατάρχη Ραντέτσκυ στις μάχες που οδήγησαν στην παραίτηση του Ναπολέοντα και στην πρώτη του εξορία το 1814. Ως αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Συμμαχικού Συνασπισμού του 1813-1814, ο Αυστριακός στρατηγός κόμης Ιωάννης Ιωσήφ Ραντέτσκυ επηρέασε αποφασιστικά τις εκστρατείες του 1813-1814 κατά του Ναπολέοντα, επινοώντας τη στρατηγική η οποία σε διάστημα λίγων μηνών οδήγησε στην ήττα του Κορσικανού στρατηλάτη. Δεν έληξε όμως η λαμπρή στρατιωτική σταδιοδρομία του Ραντέτσκυ μετά το πέρας των Ναπολεόντειων πολέμων. Το 1831 διορίστηκε αρχιστράτηγος του Αυστριακού Στρατού της Ιταλίας. Το 1848 νίκησε τον στρατό του Βασιλείου της Σαρδηνίας-Πεδεμοντίου και υποχρέωσε τον βασιλιά Κάρολο Αλβέρτο να δεχθεί ανακωχή. Έπειτα από ένα οκτάμηνο ο βασιλιάς κατήγγειλε την ανακωχή (1849) και επανέλαβε την επίθεση, αλλά ηττήθηκε και πάλι από τον Ραντέτσκυ, ο οποίος έτσι αποκατέστησε την αυστριακή κυριαρχία στη βόρεια Ιταλία.
Έτος έκδοσης:
ΙΟΥΛΙΟΣ 2012
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
56
Τεύχος:
186
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
"Τόσοι άξιοι ευγενείς και γενναίοι νέοι, τόσα περίφημα άλογα, τόσο πολύ πολεμικό υλικό, ακριβά στολίδια και χρυσοί θώρακες - όλα χάθηκαν σε μία και μόνο...
Το έτος 540 ο ένδοξος στρατηγός Βελισάριος, που είχε σταλεί πέντε χρόνια νωρίτερα από τον Ιουστινιανό στην Ιταλία για να την ανακαταλάβει από τους Οστρογότθους,...
0
Αγορά
