Το πολεμικό ναυτικό αποτελούσε για τους Βυζαντινούς ένα όπλο ανάγκης. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις θάλασσες, αυτή που συνέδεε εμπορικά ανατολή και δύση, νότο και βορρά, ποτέ δεν στράφηκε εκουσίως προς τη θάλασσα. Η στροφή προς αυτή πραγματοποιείτο μόνο όταν ο κίνδυνος από τη θάλασσα καθίστατο ιδιαίτερα απειλητικός, και διαρκούσε όσο και ο κίνδυνος που προερχόταν από εκείνη. Πολύ νωρίς το Βυζάντιο εγκατέλειψε την προσπάθεια οργάνωσης αξιόλογου ναυτικού -την τόσο οικονομικά επαχθή για το κράτος- και έσπευσε να στηριχθεί σε ξένα πλοία για να αποκρούσει την απειλή των εχθρικών στόλων.
Έτος έκδοσης:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Σελίδες:
10
Σελίδα στο τεύχος:
74
Τεύχος:
181
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η συντριβή των ρωμαϊκών λεγεώνων στη μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού (9 μ.Χ.) από τις γερμανικές φυλές αναφέρεται συχνά ως μια από τις πλέον καθοριστικές...
Η ναυτική ιστορία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, σε αντίθεση με την αντίστοιχη του Β', δεν κρύβει πολλές συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων σκαφών επιφανείας. Σε...
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, το Αμερικανικό Ναυτικό βρισκόταν σε μια μεταβατική περίοδο, εισάγοντας σε υπηρεσία τα πρώτα του αεριωθούμενα μαχητικά....
0
Αγορά
