Το πολεμικό ναυτικό αποτελούσε για τους Βυζαντινούς ένα όπλο ανάγκης. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις θάλασσες, αυτή που συνέδεε εμπορικά ανατολή και δύση, νότο και βορρά, ποτέ δεν στράφηκε εκουσίως προς τη θάλασσα. Η στροφή προς αυτή πραγματοποιείτο μόνο όταν ο κίνδυνος από τη θάλασσα καθίστατο ιδιαίτερα απειλητικός, και διαρκούσε όσο και ο κίνδυνος που προερχόταν από εκείνη. Πολύ νωρίς το Βυζάντιο εγκατέλειψε την προσπάθεια οργάνωσης αξιόλογου ναυτικού -την τόσο οικονομικά επαχθή για το κράτος- και έσπευσε να στηριχθεί σε ξένα πλοία για να αποκρούσει την απειλή των εχθρικών στόλων.
Έτος έκδοσης:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Σελίδες:
10
Σελίδα στο τεύχος:
74
Τεύχος:
181
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ένα από τα γνωστά αξιώματα της τέχνης του πολέμου υπαγορεύει πως κάθε αεραποβατική επιχείρηση βρίσκεται στη δυσκολότερη φάση της κατά τις πρώτες ώρες της...
Την 1η Μαρτίου 1896, ο Ιταλικός Στρατός βίωσε τη χειρότερη ήττα που είχε υποστεί ποτέ ευρωπαϊκός στρατός από Αφρικανούς. Η ήττα αποτελούσε αποκλειστική...
Ο Χίτλερ θεωρούσε τον ποταμό Ρήνο ως μία φυσική τάφρο που ο γερμανικός στρατός όφειλε να κρατήσει με κάθε θυσία. Οι ελπίδες του κατέρρευσαν όταν τρεις...
Ο Βρετανός στρατηγός Μπέρναρντ Πάτζετ πολέμησε και διακρίθηκε σε δύο παγκοσμίους πολέμους και συμμετείχε αποφασιστικά στα θλιβερά γεγονότα τω ελληνικών...
0
Αγορά
