Η Ρώμη, υπερβαίνοντας το εμπόδιο του Αννίβα και της Καρχηδόνας ως υπολογίσιμης δύναμης, ανεκάλυψε ένα τεράστιο πεδίο δυνητικής επέκτασης. Η εξάπλωση ήταν πλέον θέμα χρόνου για τη μοναδική υπερδύναμη της Μεσογείου ή, τουλάχιστον, έτσι πίστευαν οι ίδιοι οι Ρωμαίοι. Η Ιβηρική απετέλεσε το πεδίο ωρίμανσης της ρωμαϊκής ισχύος, αλλά έδωσε και πολλά σκληρά μαθήματα στους Ρωμαίους όσον αφορά τη «βαρβαρική» πολεμική κατωτερότητα και τη «βαρβαρική» αυτοθυσία. Οι τοπικές φυλές, αν και χωρίς ουσιαστική συνοχή μεταξύ τους, αποδείχθηκαν πολύ δύσκολοι αντίπαλοι, κάτι που φαίνεται και από το μακροχρόνιο των πολεμικών συγκρούσεων γύρω από τη Νουμανία. Μετά το τέλος των κελτιβηρικών και λουζιτανικών πολέμων, η Ρώμη αξιοποίησε στο έπακρο την εμπειρία την οποία είχε αποκτήσει ακριβά στα αφιλόξενα χώματα της Ιβηρικής χερσονήσου.
Έτος έκδοσης:
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
10
Τεύχος:
160
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η κατασκοπεία ως ανθρώπινη δραστηριότητα χάνεται (κυριολεκτικά) στα βάθη των αιώνων. Με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε, μετασχηματίσθηκε, διαφοροποιήθηκε,...
Στις 4 Μαΐου 1941 ο Χίτλερ, εκφωνώντας λόγο στο Ράιχσταγκ, είπε πως η ιστορική δικαιοσύνη τον υποχρέωνε να αναγνωρίσει την ξεχωριστή ανδρεία του Έλληνα...
Ο θεσμός των μισθοφόρων στρατιωτών έχει υιοθετηθεί, στο πέρασμα των αιώνων, από τις ένοπλες δυνάμεις όλου του κόσμου. ¶νδρες με πολεμική προδιάθεση και...