Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το βασικό όπλο όλων των ελληνικών στρατών ξηράς ήταν και είναι το πεζικό. Ακόμα και στις ελάχιστες εποχές που το ιππικό είχε εξελιχθεί και βρει τη θέση του στο πεδίο της μάχης, πάντα το παραδοσιακό όπλο παρέμενε το πεζικό των αυτόχθονων Ελλήνων, αλλά και από τις στρατιές που κατά καιρούς οδήγησαν οι βασιλείς της Μακεδονίας, το πιο γνωστό τμήμα ήταν οι φοβερές φάλαγγες βαρέος πεζικού. Παρ' όλα αυτά, είναι επίσης αληθές ότι στη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου το ιππικό είχε όχι μόνο ένα πλήρως ανεπτυγμένο δόγμα δράσης σε συνδυασμό με τα άλλα όπλα, αλλά και δυσανάλογα μεγάλη, συγκριτικά με τον όγκο του, σημασία σε κάθε είδους επιχειρήσεις.
Έτος έκδοσης:
ΑΠΡΙΛΙΟΣ- ΜΑΪΟΣ 1996
Σελίδες:
8
Σελίδα στο τεύχος:
20
Τεύχος:
1
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η δίμηνη πολιορκία του μικρού παλαιστινιακού λιμανιού της ¶κρας το 1799 από τους Γάλλους υπήρξε γεγονός καθοριστικής σημασίας για τις μεταγενέστερες πολιτικές...
«ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΑΥΡΟΣ ΜΕ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΡΔΙΑ. ΤΑ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΡΑ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ, ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΡΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΝΟΡΑ...
Κατά το διάστημα Οκτωβρίου 1940 - Μαρτίου 1941 η στρατηγική του Αδόλφου Χίτλερ γνώρισε ίσως τις μεγαλύτερες και κρισιμότερες καταστροφές της. Η απόφαση...