[...] Η κριτική, όπως ελπίζω πως θα καταφέρω κι εγώ να τονίσω κάποια μέρα, κάνει τη σκέψη υπέροχο εργαλείο. Εμείς, με το εκπαιδευτικό μας σύστημα, έχουμε φορτώσει τη μνήμη με πλήθος γεγονότων ασύνδετων μεταξύ τους κι αγωνιζόμαστε φιλόπονα να μεταδώσουμε τη γνώση που κατακτήσαμε με κόπο. Διδάσκουμε στους ανθρώπους πώς να θυμούνται, μα δεν τους διδάσκουμε ποτέ πώς να αναπτύσσοντα. Δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό να προσπαθήσουμε ν‘ αναπτύξουμε τη σκέψη έτσι ώστε ν’ αποκτήσει μια λεπτότερη ικανότητα παρατήρησης και αντίληψης. Οι αρχαίοι Έλληνες το έκαναν πράξη, κι όταν ερχόμαστε σ‘ επαφή με την αρχαιοελληνική κριτική διανόηση, δεν μπορούμε παρά να συνειδητοποιήσουμε ότι ενώ τα θέματά μας είναι από κάθε άποψη ευρύτερα και πιο πολύμορφα από τα δικά τους, η δική τους μέθοδος εξακολουθεί να είναι η μόνη με την οποία τα θέματα αυτά μπορούν να ερμηνευτούν. Η Αγγλία έχει πετύχει ένα πράγμα: επινόησε και καθιέρωσε την κοινή γνώμη κάτι που αποτελεί μια προσπάθεια να οργανωθεί η άγνοια της κοινωνίας και να εξυψωθεί στην περίοπτη θέση μιας φυσικής δύναμης. Η Σοφία όμως έμενε πάντα κρυμμένη. Αν το θεωρήσουμε όργανο σκέψης, ο αγγλικός νους είναι τραχύς και υπανάπτυκτος. Το μόνο που μπορεί να τον εξαγνίσει είναι η ανάπτυξη του κριτικού ενστίκτου [...]
Μετάφραση:
Γιάννης Κωνσταντίνου
Επιμέλεια:
Αγγυ Βλαβιανού
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
960-270-774-7
Αριθμός έκδοσης:
2η
Έτος έκδοσης:
2003
Πρώτη έκδοση:
1950
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14 x 21
Σελίδες:
480
Βάρος:
580 γρ.
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΤΟΜΟ γνωστά και άγνωστα, στην Ελλάδα, δοκίμια του μεγάλου συγγραφέα:
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ, Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΕΙΩΝ, Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ, ΠΕΝΑ, ΠΙΝΕΛΟ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ, ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ W.H., Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ, Ο ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΩΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ ΜΑΡΤΙΝ: ΚΑΠΟΙΕΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ ΑΠ’ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.
[...] Διδάσκουμε στους ανθρώπους πώς να θυμούνται, μα δεν τους διδάσκουμε ποτέ πώς να αναπτύσσονται. Δε μας πέρασε ποτέ από το μυαλό να προσπαθήσουμε ν’ αναπτύξουμε τη σκέψη έτσι ώστε ν’ αποκτήσει μια λεπτότερη ικανότητα παρατήρησης και αντίληψης. Oι αρχαίοι Έλληνες το έκαναν πράξη, κι όταν ερχόμαστε σ’ επαφή με την αρχαιοελληνική κριτική διανόηση, δεν μπορούμε παρά να συνειδητοποιήσουμε ότι ενώ τα θέματά μας είναι από κάθε άποψη ευρύτερα και πιο πολύμορφα από τα δικά τους, η δική τους μέθοδος εξακολουθεί να είναι η μόνη με την οποία τα θέματα αυτά μπορούν να ερμηνευτούν. H Aγγλία έχει πετύχει ένα πράγμα: επινόησε και καθιέρωσε την Kοινή Γνώμη, κάτι που αποτελεί μια προσπάθεια να οργανωθεί η άγνοια της κοινωνίας και να εξυψωθεί στην περίοπτη θέση μιας φυσικής δύναμης. H Σοφία όμως έμενε πάντα κρυμμένη. Aν τον θεωρήσουμε όργανο σκέψης, ο αγγλικός νους είναι τραχύς και υπανάπτυκτος. Tο μόνο που μπορεί να τον εξαγνίσει είναι η ανάπτυξη του κριτικού ενστίκτου. [...]
[...] οχι, τα συναισθήματα δε θα μας κάνουν πολίτες του κόσμου, όπως δε θα μπορούσε να μας κάνει πολίτες του κόσμου η απληστία για το κέρδος. Mόνο καλλιεργώντας τη συνήθεια της διανοητικής κριτικής θα μπορέσουμε να υπερβούμε τις φυλετικές προκαταλήψεις. [...]
Ο Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής, Oscar Wilde, γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου και φοίτησε στο Magdalen College της Οξφόρδης, όπου και άρχισε να διαμορφώνεται η ξεχωριστή και παράδοξη προσωπικότητά του. Το 1881 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή και αργότερα, μετά τον γάμο του με την Constance Lloyd (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. Το 1891 εκδόθηκε Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Wilde ήρθε με το θεατρικό έργο Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμηρ (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: Μια γυναίκα χωρίς σημασία, Ένας ιδανικός σύζυγος και Τι σημασία έχει να είναι κανείς σοβαρός, ενώ το τέταρτο, Σαλώμη, δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Μέσα στη φυλακή γεννήθηκε το αριστούργημά του De Profundis. Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι ως το θάνατό του το 1900.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ καταγράφεται το μυστήριο του εξατομικευμένου εγώ, διάφορες άτυπες καταστάσεις του συνειδητού και το αίνιγμα της μεταθανάτιας ύπαρξης. Περιγράφονται,...
Στο έργο αυτό παρουσιάζεται η αρχαιοελληνική συμβολή στην επεξήγηση της ύπαρξης μέσω του εσωτερισμού και στον Δυτικό Πολιτισμό. Ανασύρεται και τεκμηριώνεται...
Τι να πούμε όμως για την εποχή του Γκόγια που κάτω από τα συνοφριώμενα βλέμματα της Ιεράς Εξέτασης και μέσα σ' ένα ασήμαντο κοινωνικό και καλλιτεχνικό...
0
Ο Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής, Oscar Wilde, γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 1854 στο Δουβλίνο. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου και φοίτησε στο Magdalen College της Οξφόρδης, όπου και άρχισε να διαμορφώνεται η ξεχωριστή και παράδοξη προσωπικότητά του. Το 1881 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή και αργότερα, μετά τον γάμο του με την Constance Lloyd (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. Το 1891 εκδόθηκε Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Wilde ήρθε με το θεατρικό έργο Η Βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμηρ (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: Μια γυναίκα χωρίς σημασία, Ένας ιδανικός σύζυγος και Τι σημασία έχει να είναι κανείς σοβαρός, ενώ το τέταρτο, Σαλώμη, δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Μέσα στη φυλακή γεννήθηκε το αριστούργημά του De Profundis. Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι ως το θάνατό του το 1900. 
Αγορά
