Ευχόταν το λυτρωτικό αλληλούια. Στις στιγμές της έμπνευσης, έπαιρνε το χρώμα από τα σύννεφα, την ομίχλη, τα βουνά, τη φουρτούνα ή τη γαλήνη της θάλασσας. ¶γγιζε τη βροχή και το χιόνι, το ζεστό ή τον παγωμένο αέρα, την ηρεμία του κάμπου, το φως του φεγγαριού, το σκοτάδι της νύχτας. Αγωνιούσε με τις ακτίνες του ήλιου, με το πέταγμα και τις μουσικές συνθέσεις των πουλιών ή του ανέμου, με τα χρώματα των λουλουδιών. Νόμιζε ότι άκουγε τα ξέγνοιαστα γέλια ερωτευμένων νέων κι ένα χαμόγελο χάραζε στα πικραμένα του χείλια στη σκέψη ότι αγάπησε...
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
960-270-938-3
Έτος έκδοσης:
2004
Πρώτη έκδοση:
2004
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
21χ14
Σελίδες:
688
Βάρος:
860 γρ.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
«Μάνα, πού είσαι; Πες μου τι να εμπιστευτώ. Γέμισες αυλάκια, μάνα, ρόζιασαν τα χέρια σου, κρέμασαν τα αφτιά σου. Το σώμα φθείρεται κι εμείς κοιτάζουμε...
Όσο περισσότερο χρόνο ζεις με έναν άνθρωπο τόσο πιο αθέατος παρατηρητής γίνεσαι. Το καθημερινό μου θέαμα, λοιπόν, από αθέατη θέση. Η ματιά μου το όπλο...
Την είδα. Ναι, με Ταφ κεφαλαίο. Ψηλή, αγέρωχη με το βάδισμά της το αέρινο, λες και δεν πατούσε στη γη, λες και πετούσε, περνούσε δίπλα μου, δυο βήματα...