Λούντβιχ, Έμιλ

Ο Έμιλ Λούντβιχ (1881 – 1948) ήταν Γερμανός συγγραφέας, γνωστός κυρίως για τις βιογραφίες του. Γεννήθηκε στο Μπρέσλαου της Πολωνίας και ήταν γιος του οφθαλμολόγου Χέρμαν Κον.

Σπούδασε νομική, αλλά δεν εξάσκησε ποτέ το επάγγελμα του δικηγόρου και επιδόθηκε στη συγγραφή. Έγραψε ποιήματα και θεατρικά έργα και το 1906 εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ανταποκριτής γερμανικής εφημερίδας. Η δημοσιογραφική του σταδιοδρομία συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο, οπότε πήρε συνεντεύξεις από τους Μουσολίνι, Κεμάλ, Στάλιν και Μάζαρυκ.

Το 1920 έγραψε τη βιογραφία του Γκαίτε, η οποία τον καθιέρωσε ως κορυφαίο εκπρόσωπο της «νέας σχολής» της βιογραφίας, της εκλαϊκευμένης δηλαδή μορφής της. Ακολούθησαν βιογραφίες του Ναπολέοντος, του Χριστού και του Βίσμαρκ, πολύ δημοφιλείς διεθνώς και «πολύ επικίνδυνες» κατά τον Γκαίμπελς. Τα σχετικά με τον Βίσμαρκ και τον Γουλιέλμο Β΄ έργα του, αναφερόμενα στην αντίθεση των δύο ανδρών, τον έφεραν αντιμέτωπο με τον έκπτωτο αυτοκράτορα σε δικαστικό αγώνα, που έληξε αισίως για τον Λούντβιχ.

Το 1940 αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, απ’ όπου επέστρεψε στην Ελβετία μετά τον πόλεμο.