Ποιο το περιεχόμενο του κομμουνιστικού οράματος, έτσι όπως το προσδιόρισαν οι κλασικοί του μαρξισμού; Ενός οράματος το οποίο στη συνέχεια παραχαράχτηκε βάναυσα, εκτός από τους αντικομμουνιστές, τόσο από τους ρεφορμιστές όσο και κατά τη διάρκεια του «υπαρκτού σοσιαλισμού», με συνέπεια η κοινή γνώμη να έχει διαμορφώσει μια τελείως στρεβλή αντίληψη γι’ αυτό.
Υπήρχαν άραγε την εποχή των κλασικών οι αντικειμενικές δυνατότητες ολοκλήρωσης αυτού του οράματος ή μήπως αυτές υπήρχαν στη Ρωσία του 1917;
Μήπως οι κλασικοί εισήγαγαν την κατώτερη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, το σοσιαλισμό, εκτός των άλλων για να καλυφθεί κατά τη διάρκειά του η υστέρηση των υλικών παραγωγικών δυνάμεων που ήταν απαραίτητη για την ανώτερη φάση του κομμουνισμού ; Και αν ναι, τότε ποιο το περιεχόμενό του στην εποχή μας;
Μήπως η ίδια η τραγική κατάληξη του «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν αποτελεί απόδειξη της αναγκαιότητας ενός υψηλού σε παγκόσμια κλίμακα επιπέδου ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάμεων για την εδραίωση του κομμουνισμού;
Και αν στην εποχή μας στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες έχει επιτευχθεί αυτό το επίπεδο έτσι όπως προσδιορίζεται κυρίως στα Grundrisse, τι τρέχει με το εν δυνάμει επαναστατικό υποκείμενο, η επαναστατική συνειδητοποίηση του οποίου αποτελεί και αυτή αναγκαία προϋπόθεση για την ανατροπή του καπιταλισμού και το πέρασμα στο σοσιαλισμό;
Ποιοι είναι κατά τους κλασικούς οι παράγοντες οι οποίοι συμβάλουν έτσι ώστε η εν δυνάμει επαναστατικότητα της εργατικής τάξης να μην εκδηλώνεται στην πράξη; Μήπως οι κλασικοί παρά τον άμεσο ή έμμεσο εντοπισμό αυτών των παραγόντων τελικά υποτίμησαν τη δυναμική της ενσωμάτωσης;
Είναι δυνατόν η σημερινή δομική κρίση του καπιταλισμού να διαμορφώσει τέτοιες συνθήκες που να ανατρέψουν τους υλικούς όρους της ενσωμάτωσης, οδηγώντας έτσι στην υπέρβαση της αντίθεσης ανάμεσα στις αντικειμενικές δυνατότητες της εποχής μας και την υστέρηση του υποκειμενικού παράγοντα;
Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν πράγματι όπως λέει ο Νίτσε, «η αηδία είναι ικανή να δημιουργήσει φτερά και δυνάμεις που διαισθάνονται τις πηγές», αυτό σημαίνει ότι το σημερινό βαθύ σκοτάδι κρύβει μέσα του το κομμουνιστικό μας μέλλον.
Έτσι και αλλιώς ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς για να γνωρίσει την υλοποίηση του κομμουνιστικού οράματος που ο ίδιος είχε τη μεγαλοφυΐα να προβλέψει.
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-446-062-5
Έτος έκδοσης:
2008
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14x21
Σελίδες:
357
Βάρος:
540 γρ.
O ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948.
Είναι Ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου στο διδακτικό προσωπικό του οποίου ανήκει από το 1980. Έχει επίσης διδάξει στο ΕΚΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Μπένα Κνουν του Αλγεριού.
Είναι γνωστός διανοητής της κομμουνιστικής αριστεράς.
Οι θεωρητικές του αναζητήσεις περιστρέφονται κυρίως στα ζητήματα του κράτους και της χειραφέτησης του ανθρώπου, τα οποία και αντιμετωπίζει από μαρξιστική σκοπιά.
Έχει συγγράψει πολλά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες και πολλά βιβλία μεταξύ των οποίων:
Ο Λένιν για τη γραφειοκρατία, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, 1985
Ασιατικός τρόπος παραγωγής και σοσιαλισμός, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών, 1989
Κομμουνισμός, τέλος ή αρχή της ιστορίας, Εκδόσεις Στάχυ, 1991
Το κράτος από τον Μακιαβέλι στον Βέμπερ, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1994
Ο λόγος στην ουτοπία, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1996
Αρχαία Δημοκρατία για πάντα νέα, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1999
Μαρξ-Μπακούνιν για το σοσιαλιστικό κράτος, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2010
Από την κρίση στην επανάσταση- πόλεμος θέσεων, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2012
Μετάβαση από τη δύναμη της συνήθειας στην διεκδίκηση της μαρξικής ουτοπίας, Εκδόσεις Τόπος, 2014
Ο ελεύθερος χρόνος μέτρο του πλούτου, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2017
Εργατική τάξη και επανάσταση, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2019
Ο μύθος της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας, Εκδόσεις Γκοβόστη, 2020
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Το έργο αυτό του Gustav Geib, Γερμανού ιστορικού του δικαίου (1808-1864), γράφτηκε στα 1835. Παρόλη τη σημασία του για τη γνώση του λαϊκού μας δικαίου,...
Τι να πούμε όμως για την εποχή του Γκόγια που κάτω από τα συνοφριώμενα βλέμματα της Ιεράς Εξέτασης και μέσα σ' ένα ασήμαντο κοινωνικό και καλλιτεχνικό...
«Αντιμετωπίζουμε το μεγάλο μυστήριο του Χρόνου, αλλά αν δεν το λύσουμε δεν θα καταλάβουμε καν τί είναι ή Λογική και -πολύ περισσότερο- η Φυσική».
C.F....
"...το θαύμα να είναι η γλώσσα των μαθηματικών τόσο κατάλληλη για τη διατύπωση των νόμων της Φυσικής, είναι ένα εξαίσιο δώρο που ούτε το καταλαβαίνουμε...
0
Αγορά
