Tο βιβλίο αυτό, γραμμένο το 1864, είναι το πρώτο και το πιο παράξενο από τα αριστουργήματα του Nτοστογιέβσκη και συνάμα προάγγελος όλων των έργων που ακολούθησαν. Aποτελεί την κρίσιμη καμπή γιατί προαναγγέλλει τις ηθικές, πολιτικές και κοινωνικές ιδέες με τις οποίες θα ασχοληθεί με μνημειώδη τρόπο στο Έγκλημα και Tιμωρία, στον Hλίθιο, στους Aδελφούς Kαραμαζόβ και στους Δαιμονισμένους. Ξεφεύγοντας από τον καθιερωμένο τρόπο γραφής με τρόπους πρωτόγνωρους, αυτό το κλασικό μυθιστόρημα μάς μιλάει για την «απόδραση» από την κοινωνία και την «κάθοδο» στον υπόκοσμο -Yπόγειο- ενός Pώσου αξιωματούχου του 19ου αιώνα.
«Eίμαι άρρωστος άνθρωπος... Eίμαι κακός άνθρωπος», φωνάζει απεγνωσμένα ο ανώνυμος ήρωας του βιβλίου. Kαι από το «Yπόγειο» αναδύεται η γεμάτη πάθος εξομολόγηση ενός ανθρώπου που υποφέρει. H χωρίς έλεος αυτή αυτοκριτική έχει αναδείξει έναν από τους μεγαλύτερους αντι-ήρωες της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας.
Μετάφραση:
Κορ. Μακρή
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-446-217-9
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Σελίδες:
128
Βάρος:
242 γρ.
Ο Φιόντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέβσκη γεννήθηκε στη Μόσχα στις 30 Οκτωβρίου (ιουλ.)/11 Νοεμβρίου (γρηγ.) του 1821. Ο πατέρας του, ιδιαίτερα μορφωμένος και ευλαβής χριστιανός, άσκησε σημαντική επιρροή στο συγγραφέα και κατ’ επέκταση στο έργο του.
Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικού, που όπως αργότερα αποδείχθηκε δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Πάθος του ήταν η λογοτεχνία.
Η συγγραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1844 με το έργο του Οι φτωχοί. Η σχέση του με τους σοσιαλιστικούς κύκλους των φουριεριστών οδήγησε στη σύλληψή του από την αστυνομία το 1849 και στη φυλάκισή του. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά τελικά, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα του δόθηκε χάρη. Εξέτισε τετραετή ποινή σε καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία.
Καταβεβλημένος σωματικά και ψυχικά επέστρεψε στη Ρωσία, όπου και επιδόθηκε στο συγγραφικό του έργο. Χρέη τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει για άλλη μια φορά την αγαπημένη του πατρίδα και να καταφύγει στην Ευρώπη μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του ¶ννα Σνίτκιν. Η νοσταλγία όμως τον οδήγησε ξανά στην Πετρούπολη, όπου και πέθανε στις 28 Ιανουαρίου (ιουλ.)/9 Φεβρουαρίου (γρηγ.) του 1881.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η καταγγελία του βιομηχανικού πολιτισμού και των πουριτανικών ηθών της εποχής του, προκάλεσε στον Ντ. Χ. Λόρενς προβλήματα και αντιδικίες με τη λογοκρισία...
Ο Γκόγκολ με αυτό το έργο, αλλά και με την όλη συγγραφική παραγωγή του, έγινε ο άνθρωπος που βοήθησε τη Ρωσία να δει τον εαυτό της, για να μπορέσει έπειτα...
Μονάχα τα μάτια του γεροντότερου δε δείχναν ανυπόμονα. Μαύρα κι ακίνητα σα να μη βλέπαν τίποτα, κοιτάζανε τον ήλιο, βλέποντας πέρα απ' τον ήλιο. Και...